Środa 1 marca

Środa 1 marca

Środa 1. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie – Jonasz 3, 1-10
Cała historia Jonasza pokazuje, jak bardzo Bóg chce się nami opiekować nawet wtedy, gdy odchodzimy od Niego. Posyła swojego posłańca, aby zaprosić nas do zmiany sposobu postępowania. Nie porzuca i nie ogranicza się tylko do słów. Bóg jest konkretny w swojej miłości. Jonasz jest prawdziwy. Bóg chce, abyśmy się nawrócili i wrócili do Niego. I mieszkańcy Niniwy odpowiedzieli na to wezwanie. A Słowo Boże mówi: „Bóg widział ich wysiłki, by wyrzec się swego złego postępowania, i Bóg ustąpił: nie zadał im klęski, którą groził.” Bóg widział ich wysiłki i Bóg je przyjął. Nasze wysiłki są dla Boga wystarczające. Kontynuujemy więc nasze wysiłki, aby wrócić do Boga. Najpierw musimy poznać sposoby, w jakie Bóg do nas dociera. A potem musimy podjąć nasze wysiłki, aby dokonać zmiany. Zastanówmy się: Czy w czasie tego Wielkiego Postu jestem świadomy sposobów, w jakie Bóg wyciąga do mnie rękę z prośbą o powrót do Niego?

Wtorek 28 lutego

Wtorek 28 lutego

Wtorek I tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie – Izajasza 55, 10-11
Jak bardzo pocieszające jest to Słowo Boże! Pożądany efekt jest zapewniony. Znajdujemy wiele rozczarowujących faktów wokół nas, a nawet w nas samych. Wtedy musimy pamiętać o tym Słowie Bożym. „Słowo, które wychodzi z moich ust, nie wraca do mnie puste, nie wykonując mojej woli i nie odnosząc sukcesu w tym, do czego zostało posłane”. Wola Boga będzie realizowana przez Jego Słowo. Zatem cokolwiek dzieje się wokół ciebie i w tobie, pozostań poddany Słowu Bożemu, które przyniesie efekt pożądany przez Boga. Ciekawe jest też porównanie użyte w tym Słowie Bożym. Słowo Boże jest porównane do deszczu i śniegu spływającego z nieba, aby nawadniać ziemię, sprawiając, że wydaje ona plon i daje wzrost, aby zapewnić ziarno dla siewcy i chleb do jedzenia. Przyjmując Słowo Boże do naszego życia, pozwalamy, by łaska Boża spłynęła na nas, by uczynić owocnymi nasze talenty, nasze dary i nasze możliwości. Łaska czyni nas owocnymi dla dobra innych. Tak więc, poprzez Słowo Boże stajemy się kanałami łaski dla innych, jak deszcz sprawia, że nasiona stają się chlebem do jedzenia. Zastanówmy się: Jak bardzo jestem blisko Słowa Bożego w czasie tego Wielkiego Postu, aby stać się owocnym dla innych?

 

Poniedziałek 27 lutego

Poniedziałek 27 lutego

Poniedziałek I tygodnia Wielkiego Postu
Święty Grzegorz z Nareku, opat i doktor Kościoła
Bardzo ciekawe jest zauważenie związku między tym, kim jest Pan, a tym, jak powinien zachowywać się każdy z nas. Te zalecenia zaczynają się od zdania: „Bądźcie świętymi, bo Ja, Pan, Bóg wasz, jestem święty”. Jesteśmy wezwani do bycia świętymi, ponieważ Pan jest święty. Aby mieć do czynienia z Panem, który jest święty, musimy być święci. A możemy stać się świętymi, postępując zgodnie z instrukcjami Pana. Te instrukcje są dla nas, abyśmy stali się świętymi jak Pan. Kluczem jest uczynienie drugiej osoby częścią ciebie. Traktuj go lub ją tak, jakby on lub ona była częścią ciebie. „Musisz kochać bliźniego swego jak siebie samego. Ja jestem Pan”. Możemy przyjmować innych do nas jak siebie samych tylko wtedy, gdy w ten sam sposób uznajemy panowanie Pana nade mną i nad innymi. Często dyskryminujemy drugiego, bo zapominamy, że ten drugi i my, mamy tego samego Pana i wszyscy jesteśmy dla Niego równie ważni. Przyjęcie panowania Pana nad drugim człowiekiem to przyjęcie drugiego człowieka jak siebie samego. Bo Pan jest Panem także nade mną. To kochać drugą osobę jak siebie samego. Zastanówmy się: W moim Wielkim Poście, na ile przyjmuję panowanie Pana nad drugim człowiekiem jako swoje?

Modlitwa o pokój

W rocznicę wojny na Ukrainie, 24 lutego, w Bazylice św. Jana na Lateranie w Rzymie, odbyła się wielka modlitwa o pokój i za Ukrainę. Bazylika była wypełniona osobami, które chciały wspólnie z przedstawicielami Ukrainy modlić się o ustanie tej wojny, a także tak wielu wojen, które obecnie toczą się na świecie. W tej wspólnej modlitwie wzięła także udział nasza wspólnota z Generalatu.
Chór z Ukrainy przejmująco śpiewał modlitwę o pokój, której słowa brzmią:

O, wielki, niepowtarzalny Boże, ratuj naszą Ukrainę!
Wolność i światło rozlewaj dla niej swoimi promieniami.
Światłem nauki i wiedzy oświeć nas, Twoje dzieci,
W czystej miłości spraw, abyśmy coraz bardziej się rozwijali.
Prosimy Cię, o Jedyny Boże,
Ratuj naszą Ukrainę, wszystkie Twoje łaski i hojność niech będą dla naszego narodu.
Daj wolność, daj mądrość, daj szczęście dobrego świata,
daj pogodę ducha swojemu ludowi z nadzieją na długie życie.

Niedziela 26 lutego

Niedziela 26 lutego

I Niedziela Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie – Księga Rodzaju 2:7-9,3:1-7
„Czy Bóg naprawdę powiedział, że nie macie jeść z żadnego z drzew w ogrodzie?” To jest pytanie szatana. „Czy chcecie naśladować Boga swoim życiem, czy też chcecie stać się podobni do bogów?”. Jest to podstawowe pytanie, które leży w sercu każdego mężczyzny i kobiety. Wybór, by być z Bogiem lub udawać bogów. Być blisko źródła światła lub udawać, że jest się światłem. Pokusa przychodzi wraz z poczuciem, że sposoby bycia z Bogiem, bycia blisko Boga są bezsensowne lub wręcz niepotrzebne. Przychodzi pokusa skrajnego samouwielbienia, które bardzo przemawia do naszego rozumu. Chcemy w pełni być sobą. Nie chcemy być od niczego zależni. Ja decyduję o swoim życiu. Ja decyduję o tym, co mam robić. Ta skrajna niezależność jest pusta i bezsensowna, bo nigdy nie można być niezależnym nawet w jedną stronę. Jesteś zależny od tak wielu rzeczy wokół ciebie, począwszy od powietrza, stworzonego przez Boga. Ponadto nasza wspólnota z Bogiem nie jest zależnością. Jest częścią naszej istoty. Należymy do Niego. Jesteśmy częścią Jego planu. Gdy to sobie uświadomimy, wszystkie normy dotyczące podążania za Panem wydają się pomocą, a nie ograniczeniem, ścieżką, a nie murem, łaską, a nie prawem. Zastanówmy się: W moim Wielkim Poście na ile widzę przykazania Pana jako łaskę bycia z Nim?