Czwartek 6 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – Księga Rodzaju 9, 1-13
„Oto znak Przymierza, które zawieram między Mną a tobą i każdym żyjącym stworzeniem z tobą po wszystkie pokolenia: Łuk mój osadzam na obłokach i będzie on znakiem Przymierza między Mną a ziemią”. Pan stara się uczynić świat miejscem pokoju, zawierając z nami Przymierze. Z każdym z nas. Znak Przymierza jest w obłokach, w niebie. Niebo jest dostępne dla każdego i wszędzie. Bóg, nasz Pan, uważa każdego z nas wszędzie na świecie za ważnego i z każdym z nas zawarł to przymierze. Przymierze między Bogiem a nami. To odczucie ” my” przed Bogiem jest bardzo ważne. To odczucie ” my” to bycie „Ludem Bożym”. Ta przynależność do Ludu Bożego jest tym, czego nam czasem brakuje. Cokolwiek robimy, robimy pod niebem i dlatego ma to dwa wymiary: wymiar wobec Boga i wymiar wobec innych. Wszystko, co robimy, robimy jako członkowie Ludu Bożego. Robimy to na mocy przymierza umieszczonego w niebie. Zastanówmy się: Na ile w swoich codziennych działaniach mam świadomość, że należę do Ludu Bożego?
Czwartek, 16 lutego
