Czwartek czwartego tygodnia okresu wielkanocnego
Pierwsze czytanie – Dz 13, 13-25
„Aby dotrzymać swojej obietnicy, Bóg wzbudził dla Izraela jednego z potomków Dawida, Jezusa, jako Zbawiciela, którego przyjście zapowiadał Jan, gdy głosił chrzest pokuty dla całego ludu Izraela”. Jezus jest spełnieniem obietnicy Bożej. Jezus jest potomkiem króla Dawida. Jezus jest Zbawicielem. Przyjście Jezusa zostało zapowiedziane przez Jana Chrzciciela. Ten sam Jan Chrzciciel głosił chrzest pokuty. W tej dynamice widzimy, że Bóg obiecuje, ale wiąże się to z rolą ze strony Boga i odpowiedzialnością ze strony ludu Bożego. Bóg obiecał odkupienie i Jezus stał się Zbawicielem. Jan stał się głosicielem pokuty, abyśmy pokutowali i przyjęli Jezusa jako naszego Zbawiciela. Kiedy nie uznajemy potrzeby zbawienia, nie przyjmujemy Jezusa jako Zbawiciela. Kiedy zapominamy o potrzebie pokuty, zapominamy o przyjęciu Jezusa jako Zbawiciela. Zastanówmy się: Czy uznaję swoją potrzebę pokuty, aby przyjąć Jezusa jako Zbawiciela?
Czwartek, 4 maja
