III Niedziela Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie – Księga Wyjścia 17, 3-7
„Czy Pan jest z nami, czy nie?”. To jest pytanie, przed którym stajemy w każdym kryzysie naszego życia. Nawet teraz, przy wszystkich otaczających nas klęskach żywiołowych, epidemiach i wojnach, czasami jesteśmy zachęcani do postawienia tego pytania. Ludzie skarżący się na Mojżesza. Mojżesz czujący się zagrożony przez lud. Mojżesz odwołujący się do Pana. Skargi, groźby i apele. Realia także naszej codzienności. Pan odpowiada: „Weź z sobą kilku starszych Izraela i ruszaj na czoło ludu; weź w rękę laskę, którą uderzyłeś w rzekę i idź. Ja będę stał przed tobą tam na skale, w Horebie. Musisz uderzyć w skałę, a z niej popłynie woda, aby lud mógł pić”. Wyjście starszych na czoło, wzięcie laski, spotkanie z Panem, który stoi przed skałą, uderzenie w skałę. To jest to, co musimy robić, aby umocnić się w wierze. Chodzić ze świętymi Kościoła, nie iść za tłumem, ale iść na czele, przyjmować sakramenty, spotykać Pana w Słowie Bożym i czynić różnicę w życiu. Poddajmy się refleksji: Wielki Post to czas umacniania się w wierze poprzez wprowadzanie zmian w życiu.