33. niedziela czasu zwykłego
Ewangelia Marka 13:24-32
„Zaprawdę powiadam wam: Zanim przeminie to pokolenie, to wszystko się stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą”. Jezus mówi o dniach poprzedzających sąd ostateczny. Wszystko przeminie przed tym dniem, z wyjątkiem Słowa Bożego. Wyrażenie „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą” podkreśla niewzruszony fundament Bożej prawdy. W świecie pełnym niepewności i zmian Jezus zaprasza nas do zakotwiczenia naszej wiary i nadziei w Jego obietnicach. Zapewnienie, że Jego Słowo trwa ponad czasem, daje poczucie pokoju i kierunku, szczególnie w czasach próby lub zamieszania. Wezwanie do uważności w tym fragmencie – rozpoznawania znaków i zachowania czujności – przypomina nam, że chociaż możemy nie znać dokładnego czasu dnia ostatecznego, mamy przeżywać każdą chwilę z poczuciem gotowości i zaufania do niezmiennego Słowa Bożego. Musimy mieć pewność, że ufamy Jego Słowu. Zastanówmy się: W jaki sposób opieram swoje życie na Słowie Bożym i w jaki sposób mogę pozostać czujny i otwarty na Bożą obecność pośród niepewności codziennego życia?
Don Giorgio