- niedziela zwykła
Pierwsze czytanie Izajasza 62:1-5
Druga Niedziela Zwykła zaprasza nas do głębokiej refleksji nad przemieniającą mocą posiadania Pana w naszym życiu, jak pięknie wyraża to Izajasz 62:1-5. Fragment ten mówi o głębokiej zmianie, która zachodzi, gdy otwieramy nasze serca na Boga i pozwalamy Mu zająć centralne miejsce w naszym życiu. Kiedy przyjmujemy Pana, nasza tożsamość i cel zostają na zawsze zmienione – nie jesteśmy już odizolowani, opuszczeni ani zdefiniowani przez doczesną niepewność. Zamiast tego zostajemy uznani przez Boga za Jego własność, cenioną i kochaną ponad miarę. Obraz stania się „Jego rozkoszą” ujawnia intymną i radosną relację, jakiej Bóg pragnie z każdym z nas. Nie patrzy na nas z obojętnością, ale z głęboką czułością i troską. Ta Boża miłość przemienia nasze rozumienie samych siebie; nie jesteśmy już tylko jednostkami samotnie nawigującymi przez życie, ale ukochanymi dziećmi należącymi do Stwórcy, który się nami zachwyca. Ta świadomość zachęca nas do życia z ufnością i nadzieją, wiedząc, że nasza wartość jest zakorzeniona w niezmiennej miłości Boga i Jego zaangażowaniu w nas. Obecność Pana przekształca nasze życie w świadectwo Jego radości i chwały, przybliżając nas do Niego i ujawniając głębię Jego pragnienia komunii z nami. Zastanówmy się: W jaki sposób uznanie siebie za „Jego rozkosz” stanowi wyzwanie dla sposobu, w jaki postrzegam własną wartość i sposób, w jaki żyję w relacji z Bogiem i innymi?
Don Giorgio