1. niedziela czasu zwykłego
    Ewangelia – Marka 12:28-34
    „Pan, Bóg nasz, jest jedynym Panem, a ty masz miłować Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. To jest najważniejsze przykazanie. To coś więcej niż przykazanie. Jest to pragnienie Boga, który nas kocha i chce nawiązać z nami relację, abyśmy mogli w pełni żyć. Jest to fundament osobistej relacji między Bogiem a nami. Musimy odnosić się do Boga naszym sercem, duszą, umysłem i siłą. Serce reprezentuje emocjonalne i wolicjonalne aspekty miłości. Dusza obejmuje duchową istotę człowieka. Umysł podkreśla intelektualny wymiar wiary. Siła odnosi się do fizycznej i praktycznej manifestacji miłości. To kompleksowe podejście wymaga całkowitego poświęcenia się Bogu, nie pozostawiając żadnej części naszej istoty nietkniętej przez tę miłość. Jego miłość musi dotykać każdej części naszego istnienia. Sugeruje również, że wiara nie powinna być podzielona na przedziały, ale powinna przenikać każdy aspekt życia – emocjonalny, duchowy, intelektualny i fizyczny. To staje się sposobem na życie. To staje się życiem. Wtedy ma potencjał, by przekształcić cały światopogląd i sposób życia, ponieważ wszystko staje się zorientowane na miłość i służbę Bogu. Zastanówmy się: Co to znaczy kochać Boga z całego serca, umysłu, duszy i siły i jak to wpływa na nasze codzienne życie?

Don Giorgio