Święty Antoni, opat
Piątek 1. tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie, List do Hebrajczyków 4:1-5,11, podkreśla trwałą spójność Bożej obietnicy zarówno w Starym, jak i Nowym Testamencie. Podkreśla, że natura Boga pozostaje niezmienna – jest niezmienny, wierny i wierny swojemu słowu. Obietnica wejścia do Jego odpocznienia, która została zaoferowana Izraelitom w Starym Testamencie, jest tą samą obietnicą, która jest nam dana dzisiaj przez Chrystusa. Fragment ten wzywa nas do przyjęcia tej obietnicy z niezachwianą wiarą i zaufaniem. Przypomina nam, że wiara nie jest biernym aktem, ale dynamiczną, aktywną odpowiedzią na Boże wezwanie. Jesteśmy zachęcani, by nie popadać w nieposłuszeństwo lub zwątpienie, jak czynili to Izraelici, ale by gorliwie dążyć do wejścia do Jego odpocznienia. W tym dążeniu nie chodzi o same uczynki czy ludzki wysiłek, ale o głęboko zakorzenioną wiarę, która dostosowuje nasze życie do Jego woli. Ufając niezmiennej Bożej obietnicy, znajdujemy nadzieję, pokój i poczucie celu, wiedząc, że Jego słowo jest tak samo wiarygodne dzisiaj, jak było w czasach starożytnych. Zastanówmy się: Czy naprawdę żyję w wierze i ufam niezmiennej Bożej obietnicy, czy też czasami pozwalam, by zwątpienie, nieposłuszeństwo lub samozadowolenie powstrzymywały mnie przed pełnym wejściem w odpocznienie i pokój, które On oferuje?
Don Giorgio