Piątek 11 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – 2 List do Koryntian 11:18,21-30
„Jeśli mam się chlubić, to niech się chlubię z własnej słabości”. Jest to bardzo ważne, aby zrozumieć głębokie znaczenie tego świadectwa św. Paweł miał wszystkie zasługi i cechy, którymi mógł się chlubić. Zarówno światowe, jak i duchowe osiągnięcia. Ale Paweł nie jest gotów chwalić się żadnym z nich. Chce chlubić się własną słabością. Powodem jest to, że wszystkie osiągnięcia, zarówno światowe, jak i duchowe, są uważane za dary Boże. A słabości są powodem do chluby, ponieważ Paweł widzi, że słabość jest błogosławieństwem. Są one źródłem pokory, a także źródłem prośby o łaskę Bożą. Nasze słabości pomagają nam stać się pokornymi i prosić o Bożą pomoc. Dary bez łaski nie są owocne. Łaska czyni dary owocnymi. Dlatego Paweł chlubi się swoją słabością i przynosi łaskę. Zastanówmy się: Czy wykorzystuję swoje słabości, aby być pokornym i prosić o łaskę Boga?