Święty Ireneusz, biskup, doktor Kościoła, męczennik
Piątek 12. tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia Jana 17:20-26
„Dałem im chwałę, którą Ty Mi dałeś, aby tak jak My stanowili jedno”. Cóż za dar! Druga Osoba Trójcy Świętej podzieliła się z nami swoją chwałą. Jego chwałę otrzymaliśmy w chrzcie. Jego życie otrzymaliśmy i pielęgnowaliśmy przez inne sakramenty. Dał nam swoje życie z konkretnego powodu. Powodem tym jest pielęgnowanie jedności między nami. Aby uczniowie byli zjednoczeni jako jedność. I ta jedność nie jest jakimkolwiek rodzajem jedności. On chce, abyśmy byli zjednoczeni jak jedność w Trójcy Świętej. O to też modlimy się podczas każdej Mszy Świętej. W tym fragmencie ewangelii Jezus wyjaśnia również, w jaki sposób jest to możliwe. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy Jezus żyje w nas: „A Ja w nich, a wy we Mnie, aby byli jedno”. Kiedy Jezus żyje w nas, możemy być zjednoczeni. Ale kiedy nasze ego jest w nas żywe, będziemy podzieleni. Jest to bardzo ważne, ponieważ tylko jedność może być świadectwem miłości Boga do nas, „aby świat zrozumiał, że to Ty mnie posłałeś i że umiłowałem ich tak bardzo, jak Ty mnie umiłowałeś”. Tak więc, kiedy Jezus żyje w nas, możemy być zjednoczeni. Kiedy jesteśmy zjednoczeni, stajemy się świadectwem Jego miłości. Zastanówmy się: W jakim stopniu Jezus żywy we mnie zachęca mnie do tworzenia jedności?