Najświętsze Serce Jezusa – Uroczystość
Ewangelia – Jan 19:31-37
Dziś obchodzimy uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jest to szczególne nabożeństwo do Jezusa w Jego ludzkiej naturze, w szczególności odnoszące się do serca jako siedziby uczuć. Nabożeństwo do Najświętszego Serca Pana Jezusa wypływa z ogromnej miłości do niezmierzonej miłości Jezusa do nas. I w tej miłości jest coś wyjątkowego. To Bóg nas kocha, ale także ludzkim sercem. Ma siłę boskiej miłości i ciepło ludzkiej miłości. Ma w sobie przebaczenie boskiej miłości i czułość ludzkiej miłości. Ta miłość przewyższa każdą inną miłość. Sięga głęboko w tajemnicę zbawienia. W pierwszym czytaniu czytamy, jak rozwijała się ta miłość: „jako dziecko kochałem go, wołałem mego syna, sam uczyłem go chodzić, brałem go w ramiona… Prowadziłem ich na sznurkach dobroci, na sznurkach miłości”. Paweł mówi, że tylko wtedy, gdy Chrystus żyje w naszych sercach przez wiarę, zasadzony w miłości i zbudowany z miłości, będziemy mieli siłę, by „ogarnąć szerokość i długość, wysokość i głębokość, aż gdy poznacie miłość Chrystusa, która przewyższa wszelkie poznanie, zostaniecie napełnieni całą Pełnią Bożą”. W Ewangelii wg św. Łukasza miłość ta wypłynęła z przebitego boku Jezusa. Nabożeństwo do Najświętszego Serca Jezusa jest poświęceniem się temu Sercu, jest zanurzeniem się w tym Sercu, jest zniknięciem w tym Sercu.