Wielki Piątek
Pierwsze czytanie – Izajasza 52:13-53:12
„A przecież nasze były cierpienia, które nosił, nasze były boleści, które dźwigał. Ale my, myśleliśmy o Nim jako o kimś ukaranym, uderzonym przez Boga i sprowadzonym na ziemię. A przecież został przebity za nasze winy, zmiażdżony za nasze grzechy”. Te słowa Izajasza wyjaśniają Wielki Piątek. Kto umarł za nas? Jak umarł? I dlaczego umarł? Jezus Chrystus, Syn Boży, stanął w obliczu brutalnej śmierci na krzyżu, za nasze grzechy. W Jezusie Chrystusie świat widzi coś, co nigdy nie zostało opowiedziane, świat jest świadkiem czegoś, czego nigdy wcześniej nie słyszano. Przed Jezusem Chrystusem stoją królowie. W Nim objawiła się moc Pana. Stanął w obliczu gwałtownej śmierci, śmierci po wielu bólach i cierpieniach. Bólu i cierpienia z powodu naszych grzechów. Przyjął wszystkie te cierpienia i ból, a w Nim te cierpienia i ból przemieniły się w przebaczenie i wzajemną miłość. W Nim zmienił się świat. Zmieniła się ludzkość. W Krzyżu Jezus niósł nasze smutki i nosił nasze cierpienia. W Nim nasza ludzka natura zyskała zupełnie nową potencjalność. Potencjał, aby przyjąć Boga jako Ojca, który przebacza wszystkie nasze grzechy, przyjmując jedyną w swoim rodzaju ofiarę Chrystusa. Cały świat otrzymał serce, które może być całkowicie otwarte na plan Boga. Śmierć Jezusa na krzyżu jest świtem naszej nadziei, nawet w najciemniejszych nocach naszego życia.
Piątek 7 kwietnia
