Święci Bazyli Wielki i Grzegorz Nazjanin, biskupi, doktorzy Kościoła
Ewangelia – Jan 1, 19-28
„Głos, który woła na pustyni: Czyńcie drogę prostą dla Pana”. To głos, który woła na pustyni. Głos, który należy usłyszeć… głos, który budzi… głos, który prowadzi… głos, który odbija się echem… głos, który przerywa ciszę… na pustyni, w trudnych chwilach naszego życia… w pięknych chwilach naszego życia… w trudnych chwilach naszego życia. „Czyńcie prostą drogę dla Pana”. Bo Pan chce być z tobą. Pan chce być z tobą, kiedy płaczesz lub uśmiechasz się. On chce tam być. Czeka na naszą zgodę. Czeka na nasze przyjęcie, bo szanuje naszą wolność. On chce mieć prostą drogę do naszego serca. Nic nie stoi na Jego drodze. Prosta droga nie ma zakrętów… zakrętów, które buduję, aby zachować swój egoizm, zakrętów, które buduję, aby chronić swoje ego. Zastanówmy się: Jak prosta jest droga Pana do mojego serca?