Poniedziałek 34. tygodnia czasu zwykłego
Święta Katarzyna Aleksandryjska, dziewica, męczennica
Ewangelia – Łukasza 21:1-4
„Lecz ona z tego, co miała, złożyła wszystko, co miała, aby przeżyć”. W tej historii Jezus obserwuje ubogą wdowę, która daje dwie małe monety do skarbca świątynnego. Chociaż jej ofiara wydaje się nieznaczna w porównaniu z bogatymi ofiarodawcami, Jezus chwali jej czyn, ponieważ dała wszystko, co miała na życie. Nie chodzi o dawanie czegoś, ale o dawanie wszystkiego. Jeśli nie dajesz wszystkiego, dajesz cokolwiek. Prawdziwe dawanie nie pochodzi z nadmiaru lub wygody, ale z miejsca poświęcenia, zaufania i całkowitego poddania się. Czyn wdowy pokazuje, że prawdziwe dawanie nie pochodzi z nadwyżki lub wygody, ale z miejsca poświęcenia, zaufania i całkowitego oddania. Czyn wdowy pokazuje, że oddanie wszystkiego jest znakiem wiary. Ofiarowując wszystko, co miała, wdowa zademonstrowała swoje całkowite zaufanie w Bożą opatrzność, pokazując, że jej życie zależało bardziej od Boga niż od zasobów materialnych. Częściowe dawanie może stać się powierzchowne. To wyzwanie dla nas, abyśmy ocenili nasze własne ofiary – nie tylko materialne, ale także czas, energię i miłość – pytając, czy pochodzą one z miejsca prawdziwego zaangażowania. Zastanówmy się: Co w swoim życiu powstrzymujesz przed pełnym ofiarowaniem – czy jest to czas, energia, miłość czy zaufanie – i co może oznaczać dla ciebie całkowite oddanie tych obszarów Bogu lub większemu celowi?
Don Giorgio