Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny
Ewangelia Łukasza 1:26-38
„Raduj się, tak bardzo uprzywilejowana! Pan z wami”. Łaska ta pochodzi z Niepokalanego Poczęcia Matki Maryi w łonie Anny bez grzechu pierworodnego, tego wypaczenia w naszej naturze, które sprawia, że nasza wola nie podąża za tym, co wie, że jest słuszne. To właśnie ta łaska umożliwiła Maryi udzielenie prawdziwego i przemyślanego „tak” na prośbę przekazaną przez Anioła Gabriela, aby zgodziła się zostać matką wcielonego Boga. „Tak” Maryi było skokiem wiary w nieznane. Nie mogła w pełni zrozumieć implikacji słów Gabriela, ale całkowicie zaufała Bogu. To zaufanie przypomina nam, że Boże plany często wykraczają poza nasze zrozumienie. Podobnie jak Maryja, jesteśmy zaproszeni do poddania naszych lęków, niepewności i ograniczeń Bogu, który „czyni wielkie rzeczy” (Łk 1:49). W naszym życiu Bóg wzywa nas na różne sposoby, czasami subtelnie, a innym razem odważnie, do udziału w Jego planie miłości i odkupienia. Wezwania te mogą wymagać od nas wyjścia z naszej strefy komfortu, podjęcia wyzwań lub rezygnacji z własnych planów. Przykład Maryi przypomina nam, że powiedzenie Bogu „tak”, choć może wiązać się z poświęceniem, prowadzi do spełnienia Jego obietnic i radości z bycia współpracownikami w Jego boskiej misji. W tym okresie Adwentu, gdy przygotowujemy się do świętowania tajemnicy Wcielenia Chrystusa, zastanówmy się nad zaufaniem i otwartością Maryi na wolę Bożą. Niech Jej przykład zainspiruje nas do przyjęcia Bożych zaproszeń w naszym życiu z wiarą, pokorą i odwagą. Prośmy o łaskę, byśmy mogli powiedzieć Bogu nasze własne „tak”, pewni, że On jest z nami i że Jego plany wobec nas są zawsze dobre. Zastanówmy się: Czy jestem gotów zaufać Bożemu planowi dla mojego życia, nawet jeśli kwestionuje on moje zrozumienie lub wymaga ode mnie wyjścia z mojej strefy komfortu, i jak mogę wzrastać w wierze i odwadze potrzebnej do powiedzenia własnego „Tak” na Jego wezwanie?
Don Giorgio