Relacja z Bogiem musi być relacją z naszym Stwórcą, który zawsze nam towarzyszy, który zna nas takimi, jakimi jesteśmy i który akceptuje nas takimi, jakimi jesteśmy. Ale często odnosimy się do Boga w oparciu o zestaw zasad i norm. Lub w oparciu o nasze pobożne działania. To sprawia, że nasza relacja z Bogiem jest pozbawiona życia. Zasady, normy i czynności pobożnościowe służą jako ścieżki lub metody angażowania się w relacje z Bogiem, ale nie zastępują prawdziwej, żywej relacji z Bogiem. To rozróżnienie jest kluczowe dla szczerej i przemieniającej podróży wiary. Niebezpieczeństwo tkwi w utożsamianiu środków z celem. Kiedy skupienie się na zewnętrznych praktykach staje się całością życia duchowego, może to prowadzić do takiej formy religijności, w której brakuje osobistej, intymnej więzi, która leży u podstaw znaczącej relacji z Bogiem. Wymaga to otwartego serca, chęci słuchania i odpowiadania oraz kultywowania ciągłej, dynamicznej interakcji z Bogiem. Chodzi o to, by pozwolić tym praktykom nas przemienić, wspierając serdeczną więź z Bogiem, która informuje i wzbogaca każdy aspekt naszego życia.
Don Giorgio