Sobota 3 tygodnia czasu zwykłego
Sobotnie wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Pierwsze czytanie List do Hebrajczyków 11:1-2,8-19
Czytanie podkreśla konieczność wiary, która akceptuje, że wszystko jest możliwe ze względu na wiarę w obietnicę Boga i oddają wszystko, bez względu na to, jak cenne, ze względu na wiarę w obietnicę Boga. Tekst podkreśla fundamentalną konieczność wiary, przedstawiając ją jako niezachwiane zaufanie do Bożych obietnic, nawet jeśli wydają się one nieprawdopodobne lub wykraczają poza ludzkie zrozumienie. Fragment ten podkreśla przykład patriarchów, zwłaszcza Abrahama, który przyjął słowo Boże bez widocznego dowodu, wyruszając w nieznane wyłącznie na podstawie boskiego zapewnienia. Ten rodzaj wiary wymaga całkowitego poddania się, gotowości do porzucenia tego, co znane, wartościowe, a nawet racjonalne z ludzkiego punktu widzenia, na rzecz czegoś znacznie większego – woli Boga i Jego ostatecznego planu. Wierzący opisani w tym fragmencie zrozumieli, że wiara w Boga wykracza poza wszelkie ziemskie zabezpieczenia; byli gotowi poświęcić wszystko, nawet swoje najcenniejsze dobra, ponieważ ufali w coś niewidzialnego, ale pewnego – spełnienie Bożych obietnic. To radykalne zaufanie przekształciło całą ich egzystencję, prowadząc ich do życia nie dla obecnego świata, ale dla nadziei na niebiańską ojczyznę. Podobnie, gdy kultywujemy taką wiarę w naszym własnym życiu, zmienia ona naszą perspektywę, ucząc nas, że prawdziwe spełnienie nie leży w ziemskich gwarancjach, ale w niezachwianej wierze, że Boże obietnice są większe niż wszystko, czego moglibyśmy się kiedykolwiek trzymać. Zastanówmy się: Jak bardzo jestem gotów zaufać Bożym obietnicom, nawet jeśli kwestionują one moje rozumowanie, moje plany lub moje rozumienie tego, co wydaje się możliwe?
Don Giorgio