Święty Tomasz z Akwinu, kapłan, doktor Kościoła
w sobotę 3 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – Hbr 11:1-2,8-19
Wiara jest przedstawiona jako motor życia Abrahama i Sary. Każdy aspekt ich życia jest kierowany przez wiarę, począwszy od opuszczenia własnego kraju i zamieszkania w namiotach. Dzięki wierze uwierzyli w obietnice. „Wszyscy ci umarli w wierze, zanim otrzymali cokolwiek z tego, co było obiecane”. Tutaj widzimy również ważny element wiary. Uwierzyli w obietnice, a umarli nie doczekawszy się spełnienia obietnic. Co więcej, z powodu wiary zostali nawet wystawieni na próbę. „To dzięki wierze Abraham, gdy został wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka”. Widzimy te dwa elementy wiary: nie widzieli spełnienia obietnic i zostali poddani próbie. Dlaczego więc uwierzyli? Uwierzyli, bo utożsamiali się z obietnicami Boga. Wiara to utożsamienie się z planem Bożym. Nie jest ona czymś, co posiadamy, ale jest czymś, czym się stajemy. „Żyli tam w namiotach, podczas gdy on oczekiwał na miasto założone, zaprojektowane i zbudowane przez Boga”. Mieszkając w namiotach utożsamiali się z miastem założonym, zaprojektowanym i zbudowanym przez Boga. Mając tylko jednego syna, identyfikowali się z potomkami tak licznymi jak gwiazdy nieba lub ziarna piasku. Abraham ofiarował swojego syna, ponieważ widział, że jego syn żyje. Zatem wiara to nie posiadanie czegoś, ale pozostawienie wszystkiego, abyś miał tylko plan Boga, stajesz się planem Boga. Zastanówmy się: Czy moja wiara to tylko pewność siebie, czy to ja staję się planem Boga?