Środa 24 tygodnia czasu zwykłego
Św. Stanisław Kostka, patron Polski
Ewangelia – Łukasza 7:31-35
„Są jak dzieci, które krzyczą do siebie, siedząc na rynku”. Te dzieci siedzą na rynku i krzyczą między sobą o swoich niezadowoleniach. Jest to typowa scena, która często ma miejsce podczas naszych zjazdów. Wyrzucamy z siebie nasze niezadowolenie. „Graliśmy dla ciebie na piszczałkach, a ty nie tańczyłeś; śpiewaliśmy pieśni, a ty nie płakałeś”. Kiedy w naszym życiu nie ma miejsca dla Boga, robimy to. Robimy to, ponieważ widzimy tylko to, co jest możliwe w naszych oczach. Ale Bóg jest większy niż to. Bóg jest większy niż nasze dary. Kiedy oddajemy się Bogu, nie ma już niezadowolenia ani rozczarowania. Ponieważ wierzymy, że Bóg zatroszczy się o wszystko. Ponadto, gdy w to nie wierzymy, zwykle mamy tendencję do obwiniania innych za niepowodzenia. To również znika, gdy ufamy Bogu. Akceptujemy naszą odpowiedzialność. Życie to coś więcej niż obwinianie innych. Zastanówmy się: Czy potrafię dostrzec piękno życia powierzonego w ręce Pana?
Don Giorgio