Środa 15 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – Księga Wyjścia 3:1-6,9-12
„Nie zbliżaj się”, powiedział. Zdejmij obuwie, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą. Jam jest Bóg ojców waszych – rzekł – Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba”. Bóg przychodzi do naszej przestrzeni, ponieważ wołanie synów Izraela przyszło do Niego. Powiedział Mojżeszowi, aby zdjął buty, ponieważ jest to święta przestrzeń. Święta przestrzeń, w której krzyk ludu jest pod opieką Boga, który go słucha. Ziemia jest święta, ponieważ Pan troszczy się o wołanie ludu. To miłość Boga czyni ziemię świętą. Miłość Boga jest niesamowita. Płonący krzew jest symbolem tej miłości. Jest bardzo żarliwy, ale nie spłonie. Miłość Boga jest bardzo potężna, ale nie spłonie. Pozwoli nam być sobą. Pozwoli nam być tym, kim jesteśmy. Po prostu obejmuje nas płomieniami i obejmuje nas. Miejsce, w którym miłość Boga spotyka się z wołaniem biednych i uciśnionych, jest miejscem świętym. To możemy być my. Wtedy będziemy żarliwi z pasją do ewangelizacji, pasją do pracy misyjnej, pasją do transformacji społecznej poprzez ewangelię. Zastanówmy się: Czy jestem krzewem gorejącym, gdzie miłość Boga spotyka się z wołaniem ubogich?