Święty Tomasz, Apostoł – Święto
Ewangelia Jana 20:24-29
„Pan mój i Bóg mój!” Oto doskonałe wyznanie wiary św. Tomasza, Apostoła Indii. Wyznanie to było wynikiem osobistego pragnienia doświadczenia zmartwychwstałego Chrystusa. Wyznanie to było wynikiem determinacji, by mieć bezpośrednie doświadczenie zmartwychwstania. Wyznanie to jest wynikiem wielkodusznej miłości Jezusa Chrystusa do spełnienia osobistego pragnienia Jego ucznia. To wyznanie jest wynikiem miłosierdzia Bożego, które dociera do człowieka pragnącego doświadczenia z Bogiem. Co więcej, stworzyło to okazję do znalezienia miejsca dla reszty ludzkości, która nie miała bezpośredniego doświadczenia Zmartwychwstałego Chrystusa. „Szczęśliwi ci, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. Wyznanie Tomasza: „Pan mój i Bóg mój!” jest wieloaspektowym wyrazem wiary, który obejmuje podróż od pragnienia do wiary. Podkreśla znaczenie osobistego pragnienia i determinacji w poszukiwaniu boskiej prawdy, wielkodusznej miłości Jezusa w zaspokajaniu indywidualnych potrzeb oraz miłosiernej natury Boga w docieraniu do tych, którzy szczerze Go szukają. Wyznanie to pozostaje potężnym świadectwem przemieniającego wpływu osobistych spotkań z Jezusem na drodze wiary. Zastanówmy się: Czy jestem szczęśliwy wyznając, nie widząc Jezusa, że jest On „Panem moim i Bogiem moim”?