Święty Andrzej, Apostoł – święto
Ewangelia – Mateusz 4, 18-22
Rybacy stają się rybakami ludzi to wielka zmiana. Jest to dzieło współpracy Boga i ludzi. 'Pójdźcie za mną, a uczynię was rybakami ludzi’. Pójście za Nim jest naszą częścią, a uczynienie nas jest Jego częścią. Pójście za Nim pochodzi z posłuchania wezwania. On nas wzywa, bo nas widzi. Więc Jego widzenie jest przed Jego wezwaniem. Widział, kochał i powołał. „Gdy Jezus szedł nad Jeziorem Galilejskim, ujrzał dwóch braci: Szymona, którego zwano Piotrem, i jego brata Andrzeja; zarzucali na jezioro sieć, bo byli rybakami”. On widzi nas, gdy jesteśmy przy naszych obowiązkach, przy naszych codziennych zajęciach, przy naszych zobowiązaniach. Nie wtedy, gdy jesteśmy z dala od naszych obowiązków i zobowiązań. Moje zaangażowanie w obowiązki jest kontekstem mojego powołania. Wraz z powołaniem chrześcijańskim otrzymujemy wyższą misję. To jest naśladowanie Jezusa. Co się wtedy zmienia? Moje zaangażowanie w obowiązki staje się zaangażowaniem w sprawy moich braci i sióstr. Moje zaangażowanie staje się moją miłością do bliźniego do tego stopnia, że rezygnuję ze wszystkiego, aby pójść za Jezusem. Wtedy On czyni nas swoimi apostołami i uczniami. Abyśmy szerzyli Jego miłość i miłosierdzie. Zastanówmy się: Czy w swoich obowiązkach i zobowiązaniach przeżywam swoje chrześcijańskie powołanie jako miłość do bliźniego?