Święty Ambroży, biskup, doktor Kościoła
w środę 2. tygodnia Adwentu
Ewangelia – Mt 11, 28-30
Jezus stawia przed nami wielką ofertę. „Przyjdźcie do mnie… weźcie na swoje barki moje jarzmo…. uczcie się ode mnie……”, a „znajdziecie odpoczynek dla dusz waszych”. Chodzi o osobistą relację, jaką możemy mieć z Jezusem Chrystusem. Osobistą relację, która zaczyna się od pójścia do Niego, bycia z Nim i uczenia się od Niego. Wtedy będziemy mieli odpoczynek dla naszych dusz. Wtedy będziemy mieli pokój. Nasza intymna relacja zaczyna się od pójścia do Niego w każdej sytuacji i w każdym czasie, nie jako ostatniej deski ratunku, ale jako pierwszej deski ratunku. Mamy Jego gościnę. Wystarczy pójść do Niego. Drugim krokiem jest nie tylko pójście, ale bycie z Nim. Wziąć na swoje barki Jego jarzmo oznacza być pod Jego przewodnictwem. Jego prowadzenie jest łatwe i lekkie, ponieważ On bierze na siebie całą odpowiedzialność. Podczas gdy On nas prowadzi, przychodzi trzeci element – uczenie się od Niego. Czego się uczymy? Że On będzie tam zawsze i w każdej chwili. Tak więc pójście, wzięcie na swoje barki i uczenie się dają nam pokój. Zastanówmy się: Adwent jest czasem pójścia do miłości Boga, wzięcia na swoje barki miłości Boga i uczenia się od miłości Boga.