Wtorek 32 tygodnia w okresie zwykłym
Ewangelia – Łk 17, 7-10
„Jesteśmy tylko sługami: nie uczyniliśmy nic ponad to, co do nas należy”. Jesteśmy tylko sługami, ale wybranymi na sługi przez Pana, który nas zna. Znamy nasze ograniczenia. Znamy nasze trudności. Znamy nasze słabości. Moje ograniczenia, moje trudności i moje słabości nie przeszkadzają mi w pełnieniu mojej misji. Ponieważ Ten, który mnie powołał, znał to wszystko, a mimo to powołał mnie. Na tym polega piękno chrześcijańskiego powołania. Moje ograniczenie jest punktem wyjścia dla Jego łaski. To daje mi odwagę do pokonywania moich ograniczeń, do przekraczania moich trudności, do przewyższania mojej słabości, ponieważ to nie są moje możliwości, to nie są zdolności i to nie jest moja siła, ale to jest Jego łaska. Zatem to, co musimy mieć w życiu, to wieczna wdzięczność za łaskę, która działa przeze mnie. Łaskę, która czyni mnie narzędziem Jego łaski do czynienia cudów.
Wtorek 8 listopada
