Wtorek piątego tygodnia okresu wielkanocnego
Pierwsze czytanie – Dz 14, 19-28
„Ukamienowano Pawła i wywleczono go za miasto, myśląc, że nie żyje. Uczniowie zgromadzili się wokół niego, ale gdy to czynili, on wstał i wrócił do miasta…. Umacniali dusze uczniów, zachęcając ich do wytrwania w wierze.” To piękny fragment, który jest bardzo symboliczny. Paweł został ukamienowany i wywleczono go poza miasto, myśląc, że nie żyje. Został ukamienowany, bo głosił Ewangelię. Następnie widzimy ten piękny gest. Uczniowie zgromadzili się wokół Pawła. To jest gest eklezjalny. Zgromadzenie się wokół ukamienowanego Pawła dokonało cudu. Ukamienowany Paweł wstał i wrócił do miasta. Widzimy wyzwania w głoszeniu Ewangelii. Widzimy siłę zgromadzenia uczniów wokół Pawła. Wraca on do miasta, w którym został ukamienowany. Takie jest życie misjonarza. Nawet gdy ktoś ma trudności, idzie do przodu. Gdy ma problemy lub wyzwania, cała wspólnota musi się wokół niego zgromadzić, aby się podniósł. I znów wraca do miasta, by głosić. Każdy z nas ma w tym procesie rolę misjonarza. Zastanówmy się: Czy wykonuję swoją misyjną część w procesie głoszenia Ewangelii?