Objawienie

Apokalipsa Jana jest ostatnią księgą Nowego Testamentu. Chodzi o przyszłość świata, a więc także o moją przyszłość. Świat przeminie, Bóg ukaże się w swojej chwale. W tym kontekście w ostatnim rozdziale znajdują się dwie wspaniałe przenośnie dotyczące Jezusa:

Ja jestem korzeniem i plemieniem Dawida, świecącą gwiazdą poranną (Ap 22,16). Oba obrazy dobrze wpisują się w czas Adwentu. Do naszej ostatniej miesięcznej rozmowy wybrałem drugi obraz: świecącą gwiazdę poranną.

Gwiazda zaranna w liturgii

Ćwiczenie duchowe na Adwent: poszukaj modlitw, tekstów i pieśni, w których pojawia się gwiazda poranna. W czasie Adwentu nie powinno to być trudne.

Liturgia Adwentu

O Antyfona (nieszpory od 17 grudnia): Thou Morning Star (22 grudnia)

Piosenki na temat „Gwiazdy Porannej

Nadeszła noc (GL 220)

Bóg święty stwórca wszystkich gwiazd (GL 230)

Jak pięknie świeci dla nas gwiazda poranna (GL 357)

Gwiazda poranna ciemnej nocy (GL 372)

Hymn na Laudes (niedziela I tygodnia)

O wieczny stwórco całego świata,

który rządzi dniem i nocą,

to ty ustalasz ich czas,

Dajesz zmiany w czasie.

Kogut, zwiastun dnia, wzywa,

obserwator w ciemności.

Jego krzyk oddziela noc od nocy,

światło dla nocnego wędrowca.

Tam wschodzi gwiazda poranna,

rozświetla czarny firmament,

Ciemne moce nocy

z drogi do katastrofy.

Wtedy sternik czuje nową siłę,

fale morskie są uspokojone,

skała kościoła, Piotr, płacze,

Odpokutowuje swoje winy przy kogucie.

Powstańcie więc szybko ze snu:

Kogut budzi każdego, kto jeszcze śni.

Kogut dręczy tych, którzy są opieszali,

Kogut oskarża tych, którzy zaprzeczają.

Nadzieja budzi się przy kogucie,

i pieśń płynie do chorego.

Zbójca odchodzi od swoich czynów,

Upadli ufają na nowo.

Panie, kiedy upadamy, spójrz na nas

I uzdrawiaj nas swoim spojrzeniem.

Twoje spojrzenie wymazuje błąd i grzech,

We łzach rozpuszcza się nasza wina.

Światło, przeszywaj naszego ducha,

z naszych serc otrząsnąć się ze snu,

Niech pierwsze słowo będzie poświęcone Tobie,

Chwalmy Cię w naszym porannym uwielbieniu.

Amen.

Więcej niż gwiazda stała

Kiedy mówimy o gwieździe porannej (lub wieczornej), chętnie szukamy stałej gwiazdy na wieczornym lub porannym niebie. Jednak teksty liturgiczne i pieśni wykorzystują obraz gwiazdy porannej, by oznaczał coś więcej niż stałą gwiazdę na niebie. Chodzi o doświadczanie świtu dnia i światła, które przychodzi z nim po doświadczeniu ciemności nocy.

Orientacja

Gwiazda poranna wschodzi, rozświetla czarny firmament, …

Wtedy sternik czuje nowe siły, morska fala uspokaja się, …

W ciemności szybko się dezorientuję, nie mogę znaleźć drogi, jestem niepewny. Gdy tylko pojawia się światło, mogę znaleźć drogę, zorientować się, wraca bezpieczeństwo.

Ćwiczenie duchowe: Na co się orientuję w swoim życiu?

Nadzieja

Nadzieja budzi się przy kogucie, a radość płynie do chorych.

Zbójnik puszcza swoje czyny, upadły ufa na nowo.

Wielu boi się ciemności. Dzieci „boga” (kogokolwiek można by przez to rozumieć). Starsi ludzie nie mają już odwagi wychodzić w nocy z obawy, że zostaną zaatakowani. A ludzie chorzy tęsknią za nowym porankiem po nocy pełnej bólu.

Przebaczenie

Liturgia zna jeszcze jedną noc: noc grzechu i winy.

W hymnie adwentowym „Noc się posunęła” jest wspaniale opisane, jak Bóg radzi sobie z naszymi winami.

Noc już zanika, torujcie sobie drogę do stajni!

Tam znajdziecie zbawienie, zbawienie wszech czasów.

Od początku głoszony, od czasu, gdy stała się twoja wina.

Teraz dołączył do was, których wybrał sam Bóg.

O tej nocy mówi również Exsultet z Wigilii Paschalnej. Ale wina znalazła odkupiciela. Nie przypadkiem Exsultet kończy się odniesieniem do „gwiazdy porannej, która nie gaśnie”, do Jezusa Chrystusa.

Ks. Prałat dr. Stefan Dybowski