Sobota 2. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsze czytanie Micheasza 7:14-15,18-20
W tym okresie Wielkiego Postu słowa proroka Micheasza stanowią potężne zaproszenie do kontemplacji bezgranicznego miłosierdzia Boga. „Jakiż bóg może się z Tobą równać?” – pyta – wskazując nam na boską miłość, która przebacza, uzdrawia i przywraca. Bóg nie rozmyśla nad naszymi niepowodzeniami, ale rozkoszuje się okazywaniem miłosierdzia, obejmując nas nie potępieniem, ale współczuciem. Wielki Post nie jest więc tylko czasem na samoocenę i skruchę, ale podróżą z powrotem do serca Boga, który wrzuca nasze grzechy w głębiny morskie. Boże przebaczenie to nie tylko wyczyszczenie kartki; to ponowne stworzenie, przywrócenie godności, powrót do komunii. W czasie Wielkiego Postu, gdy ujawniamy nasze grzechy, odkrywamy, że Bóg nie jest surowym sędzią, który ma je przeciwko nam, ale miłosiernym Ojcem, który chętnie wrzuca je w głębiny morza. Taka jest miłość, która spotyka naszą skruchę z łaską, a nasze złamanie z uzdrowieniem, zapraszając nas do ponownego kroczenia w wolności przebaczenia. Zastanówmy się: Wielki Post jest podróżą do serca Pana, który zawsze przebacza bezwarunkowo.
Don Giorgio