Nawrócenie Świętego Pawła, Apostoła
Pierwsze czytanie – Dz 22, 3-16
„Światło było tak oślepiające, że oślepłem, a moi towarzysze musieli wziąć mnie za rękę; i tak doszedłem do Damaszku”. Tak mówi św. Paweł o swoim pierwszym spotkaniu z Jezusem Chrystusem. Światło, które uczyniło Pawła całkowicie ślepym. Wszystko, co Paweł myślał i widział do tego momentu, przestaje istnieć. Będzie widział wszystko w nowy sposób. Do tej pory kierował się swoimi studiami i ścisłym przestrzeganiem prawa. Ale to wszystko stało się ciemnością przez to olśniewające światło. Olśniewające światło spotkania z Jezusem Chrystusem. To już nie prawo go prowadzi, ale osoba Jezusa Chrystusa. Od wierzchu konia do ziemi przez jasne światło. Ze szczytu swoich przekonań do rzeczywistości wcielenia Jezusa. Wszystko staje się nowe w Jezusie. Efekt olśnienia wnosi w życie Pawła światło Jezusa Chrystusa. A on przyjął je całkowicie. Kiedy światło Chrystusa przychodzi do naszego życia, musimy zacząć inaczej postrzegać rzeczy w naszym życiu. Będziemy myśleć o wolności i wyzwoleniu. Zastanówmy się: na ile pozwalamy, aby światło Chrystusa zmieniło nasz sposób widzenia rzeczy w naszym życiu?