Śluby zakonne wyrażają to, co niewidzialne dla oczu. Mistyczne zaręczyny z Chrystusem stają się zaślubinami, by jak najowocniej wypełnić swoje powołanie w służbie Bogu i Kościołowi oraz w dążeniu do osobistej świętości.
Jest już tradycją, że każdego roku sierpień i wrzesień, dla sióstr z Regionu Tanzanii, jest radosnym przezywaniem uroczystości zakonnych.
Po odpowiednim przygotowaniu i formacji, kolejne grupy sióstr składają śluby czasowe lub wieczyste. Również w rodzinie kandydackiej jest wielka radość, bo kolejne dziewczęta rozpoczynają postulat a inne już nowicjat. Od dwu lat dochodzi radość, Srebrnych Jubileuszy zakonnych.
Również w tym roku przygotowujemy się do tych wydarzeń, które będą miały miejsce 28 sierpnia w dniu św. Augustyna. Jednak na wciąż istniejące zagrożenie pandemii będą miały zmieniony charakter organizacyjny. Wszystkie uroczystości odbędą się w Chikukwe w gronie sióstr. Niestety nie będą mogli być obecni rodzice, rodzina i znajomi.
W tym roku postulat rozpocznie pięć kandydatek.
Do nowicjatu pójdą cztery postulantki.
Profesję czasową złożą trzy nowicjuszki: sr. Emilia, sr. Stephania, sr. Marcelina
Profesję wieczystą złożą cztery juniorystki: sr. Regina, sr. Clelia, sr. Inocencja, sr.Teodora
W tym długo oczekiwanym dniu, życzymy naszym współsiostrom pięknych zaślubin z Jezusem Chrystusem. Jedne otrzymają obrączki, inne medalik, inne habit z białym welonem, a kandydatki sukienki postulantek. Niech te znaki od tego dnia będą im codziennie przypominać o Bożym wybraniu oraz złożonych ślubach.
Ślubowana czystość pozwala nam w sposób wolny miłować Boga i służyć wszystkim ludziom.
Zobowiązując się do życia w ubóstwie, wyrażamy nasze pragnienie uczestnictwa w ubóstwie Zbawiciela, który dla nas stał się ubogi, aby nas swoim ubóstwem ubogacić.
Wreszcie poprzez ślub posłuszeństwa poświęcamy dobrowolnie swoją wolę Bogu, przez co wchodzimy głębiej w tajemnicę Chrystusa i Jego plan zbawienia.
Chrystus uniżając się w posłuszeństwie ukazuje nam doskonalszą drogę miłowania i uwielbiania Ojca.
Niech ten dzień będzie nowym początkiem, decyzją, by już nigdy nie oglądać się wstecz.
Nasz Niepokalana Matka niech otacza nasze siostry swym płaszczem nieustającej pomocy.
s. Monika Kowarsz