Niedziela Wielkanocna
Pierwsze czytanie – Dzieje Apostolskie 10:34,37-43
„jedliśmy i piliśmy z Nim po Jego zmartwychwstaniu”. To jest doświadczenie zmartwychwstania, które dotyka naszej codzienności. Zmartwychwstanie nie jest czymś abstrakcyjnym, ale bardzo konkretnym. To Pan jest z nami, dzieli z nami nasz stół, dzieli z nami nasze radości i smutki. I chce, abyśmy mówili wszystkim, że w Nim wszystkie grzechy będą odpuszczone. A Jego władza jest nad żywymi i umarłymi. To znaczy nad wszystkim, co istniało, istnieje lub będzie istnieć. Przez Zmartwychwstanie Jezus Chrystus, Syn Boży stał się człowiekiem, stał się Panem stworzenia. Był Panem zawsze, ale dzięki Zmartwychwstaniu dzieli się z nami swoją mocą, abyśmy mogli wyjść z naszych grzechów i naszych braków. Dzieli się z nami, jak dzieli się przy stole, swoją miłością, przebaczając i obejmując, aby uczynić nas także synami i córkami Boga Ojca. Pokonując śmierć, pokonał najpotężniejsze zło i od niego też nas wyzwolił. W osobie Jezusa Chrystusa tajemnica Zmartwychwstania staje się konkretną rzeczywistością codziennego życia i naturalnie także życia po śmierci. Zastanówmy się: na ile odczuwam Zmartwychwstanie jako codzienną konkretną rzeczywistość?