Wiadomości z Brzezia

Wiadomości z Brzezia

W tym roku pierwsza niedziela ADWENTU zbiega się ze wspomnieniem Matki Bożej od Cudownego Medalika. W naszej brzeskiej wspólnocie, po zakończonej modlitwie nowenną do Matki Bożej od Cudownego Medalika świętowałyśmy wspomnienie maryjnych objawień św. Katarzynie Laboure. Postarałyśmy się o medaliki, które po porannej mszy świętej mogłyśmy podarować wiernym, którzy przyszli do naszej kaplicy.
Warto pamiętać i przypominać sobie a może nawet informować i opowiadać innym o zapewnieniu Matki Bożej, że „osoby, które będą go nosić z ufnoscią , otrzymają wiele łask. ”
27 listopada we wspomnienie Maryi objawiającej cudowny medalik to najlepsza ku temu okazja.

S.M. Agnieszka Szyma

Niedziela 27 listopada

Niedziela 27 listopada

I Niedziela Adwentu
Ewangelia – Mt 24, 37-44
Oczekiwanie w adwencie obrazuje gospodarza domu, który pilnuje swojej własności przed włamywaczami, którzy mogą przyjść w każdej chwili. Jego dom jest dla niego cenny, nie czeka na włamywacza, ale chroni swój dom. Jego miłość do własnego domu jest tym, co utrzymuje go w stanie czuwania. Jego miłość do jego domu utrzymuje go w stanie czuwania przez cały czas. Innymi słowy, on kocha swój dom przez cały czas. Teraz pomyślmy o naszym oczekiwaniu w adwencie. Nasza miłość do Jezusa musi utrzymywać nas w stanie czuwania, abyśmy zawsze odpowiadali na Jego miłość. Nasza miłość do Jezusa musi nas cały czas czuwać, aby nie zignorować Jego miłości. Bo każda chwila, w której jesteśmy bierni wobec Jego miłości, to chwile stracone. Tak stało się w czasach Noego. Ludzie nadal robili to, co chcieli, nie reagując na słowo Boga skierowane do nich przez Noego. Kiedy wybieramy to, co widzimy, nie dostrzegamy potopu. Kiedy odpowiadamy na miłość Boga, wybieramy Boga, który widzi potop. Oczekiwanie to wybór, aby być czujnym, aby odpowiedzieć na miłość Boga i nie zajmować się ciągle swoimi sprawami. Zastanówmy się: jak ja się przygotowuję w tym adwencie? Czy poprzez bycie czujnym na miłość Boga, która przychodzi we wszystkich momentach mojego życia, czy poprzez zajmowanie się swoimi sprawami? Adwent jest okazją, aby być czujnym i odpowiedzieć na miłość Boga, która nieustannie przychodzi do naszego życia.

 

Sobota 26 listopada

Sobota 26 listopada

Sobota 34. tygodnia w okresie zwykłym
lub sobotnie wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Ewangelia – Łk 21, 34-36
„Czuwajcie, modląc się w każdym czasie o siłę, aby przetrwać wszystko, co się wydarzy, i stanąć z ufnością przed Synem Człowieczym”. Czuwanie to bycie poza sobą i nie zamykanie się w swoich wygodach. Wraz z trwaniem w przebudzeniu Jezus dodaje modlitwę. To znaczy, że wychodzisz z siebie, aby być w jedności z Bogiem. Ważne są te dwa etapy procesu. Wyjście z siebie, a następnie odniesienie się do Boga. Jeden jest bardziej wymagający niż drugi. Dlatego Jezus mówi: „Uważajcie na siebie, bo rozpusta i pijaństwo oraz troski życiowe zatwardzą wasze serca”. Nasz egoizm zawsze popycha nas do pozostania w sobie, w swoich pragnieniach, przyjemnościach, zainteresowaniach… Stamtąd musimy wyjść. Wtedy musimy odnieść się do Boga. Tutaj również jest wyzwanie, aby odnieść się do Boga, a nie do jakichś łatwych substytutów. Jest wiele substytutów, które mogą zastąpić Boga. Uważajcie na siebie! Zastanówmy się: Czy mój czas modlitwy, to czas wyjścia z moich wygód i odniesienia się do Jezusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego?

Piątek 25 listopada

Piątek 25 listopada

Piątek 34. tygodnia w okresie zwykłym
Święta Katarzyna Aleksandryjska, Dziewica, Męczennica
Ewangelia – Łk 21, 29-33
„Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nigdy nie przeminą”. Te słowa Jezusa mówią nam, jak bardzo nasze życie musi być skupione wokół Słowa Bożego. W tych dniach, kiedy medytujemy nad powtórnym przyjściem Jezusa, medytujemy nad rzeczywistościami, które są wieczne. To w tym kontekście musimy słuchać tych słów Jezusa. Słowo Boże nigdy nie przeminie, bo Słowo Boże jest samym Bogiem. Często nie przywiązujemy odpowiedniej wagi do Słowa Bożego w naszym życiu. Słowo Boże nigdy nie przeminie, bo Słowo Boże zawiera miłość Boga. Słowo Boże nigdy nie przeminie, ponieważ Słowo Boże zawiera życie Boga. Słowo Boże nigdy nie przeminie, bo Słowo Boże zawiera światło Boga. W ten sposób Słowo Boże staje się Drogą, którą należy podążać, towarzyszyć, prowadzić. Zastanówmy się: czy przykładam odpowiednią wagę do Słowa Bożego, aby przyjąć Słowo Boże za towarzysza mojego życia?

Czwartek, 24 listopada

Czwartek, 24 listopada

Święci Andrzej Dũng-Lạc i Towarzysze, Męczennicy
w czwartek 34. tygodnia w okresie zwykłym
Ewangelia – Łk 21, 20-28
W tym dyskursie Jezusa możemy zobaczyć kruchość rzeczy wokół nas, które odbierają nam wolność. Rzeczy, które stawiają nas w niewoli. Rzeczy, które wprowadzają nas w niewolę. „Gdy te rzeczy zaczną się dziać, stańcie wyprostowani, trzymajcie głowy wysoko, bo bliskie jest wasze wyzwolenie”. Zrozumieć przemijającą naturę rzeczy, które nas otaczają. Czasami nadajemy niepotrzebne znaczenie tym rzeczom. I stajemy się od tych rzeczy zależni. Wszystko oprócz Syna Człowieczego znika. Moc i chwała miłości Boga zawsze pozostanie. A kiedy zobaczysz siłę miłości Boga, możesz trzymać głowę wysoko i możesz osiągnąć swoje wyzwolenie. W naszym życiu będzie wiele rzeczy, które nam się podobają lub które zachowujemy, ale Jezus powinien być tym, który zawsze jest w centrum mojego życia. Zastanówmy się: czy Jezus zajmuje centralne miejsce w moim życiu, czy też inne przejściowe rzeczy zajmują to miejsce?