Wiadomości z Filipin

Na Filipinach od lutego mamy 2 stopień zagrożenia epidemiologicznego, który jest już o wiele łagodniejszy. Jednak dzieci nadal nie chodzą do szkół, nadal  jest zdalne nauczanie. Od 10 lutego, po dwóch latach otworzyły się też granice Filipin dla turystów i choć ludzie nadal chorują na Covid to wszystko małymi krokami wraca ku normalności, jednak nie tak, jak w Europie.

Od 1 lutego rozpoczęłyśmy miesięczny tzw.”FEEDING PROGRAM” – dożywianie dzieci w dzielnicy Payatas. Jest to jedna z najbiedniejszych dzielnic w Manili, położona tylko kilka minut drogi od naszego domu. Niestety z powodu Covid  nie jest jeszcze możliwe aby zwykły Feeding program wyglądał jak wcześniej; czyli aby dzieci miały  wspólne zajęcia edukacyjne, katechezę, zabawy i posiłek.   Codziennie, od poniedziałku do piątku, matki tych dzieci  przygotowują ciepły pełnowartościowy  posiłek dla dzieci,  a my doglądamy te prace. W południe dzieci  otrzymują kubek mleka lub kakao oraz ciepły posiłek i owoce. Matki tych dzieci uczą się tym samym prawidłowego odżywiania swoich pociech. Na program dożywiania zapisanych zostało 50 dzieci, ale w rzeczywistości przychodzi dużo więcej, często jest ich około 80. Staramy się  aby wystarczyło jedzenia dla wszystkich dzieci, bo trudno jest odmówić miski ryżu głodnemu dziecku.  Fundusze na dożywianie dzieci otrzymałyśmy  z parafii Ojców Filipinów w Chioggia we Włoszech.                                                                                                          Jak tylko przyjedziemy do Payatas to zaraz  podbiegają do nas dzieci, pozdrawiają  i przykładają nasze dłonie do swego czoła mówiąc “sister bless” to znaczy:” pobłogosław mnie”.   Przez te dzieci, które już znamy  poznajemy ich rodziny i ich problemy. Co jakiś czas odwiedzamy je, a jeśli jest taka potrzeba, to w miarę naszych możliwości, pomagamy. Czasem ta pomoc to po prostu podanie dzieciom lekarstwa na robaki jelitowe lub inne lekarstwa.  Przekonujemy  także rodziców o tym, jak ważne jest, by dbać o zdrowie i leczyć się. Niektórzy ludzie tutaj boją się iść do lekarza głównie z powodu kosztów leczenia, które są tutaj bardzo wysokie.   Pomimo że prawie wszyscy są katolikami, to większość ludzi w Payatas nie praktykuje swojej wiary. Nie chodzą do kościoła, nie przyjmują sakramentów. Mając to na uwadze, staramy się zawsze zachęcać wszystkie rodziny do uczestnictwa w niedzielnej Mszy Św., do modlitwy różańcowej w rodzinie i konieczności bliskości z Bogiem w codziennym trudnym życiu. Pomagamy też często w załatwieniu formalności związanych z sakramentem chrztu dzieci. W styczniu pomogłyśmy sześciorgu dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym  w przyjęciu chrztu św.  Wiele dzieci nie  ma aktu urodzenia i przez to  nie chodzi do szkoły. Procedury związane z uzyskaniem aktu urodzenia są dość skomplikowane, a rodzice tych dzieci często są analfabetami. W miarę możliwości pomagamy im w tych procedurach. Uświadamiamy rodziców, że edukacja jest ważna, i dzięki temu dzieci mają szanse na lepszą przyszłość. Obostrzenia związane z pandemią ograniczają nas w naszych działaniach, ale ufamy że z Bożą pomocą  ta pandemia skończy się i o to też  prosimy Boga w naszych modlitwach. Kończąc, proszę  o modlitwę za nas oraz w intencji naszych misji tu na Filipinach, abyśmy mogły rozwijać  tutaj dzieło  naszego  Księdza Założyciela i doczekały się licznych powołań. Z serdecznym pozdrowieniem oraz pamięcią w modlitwie za  tych wszystkich, którzy nas wspierają duchowo i materialnie.

S.M. Agata Sobczyk

Prawda o sobie

Prawda o sobie

Im bardziej wyolbrzymiasz swoje prawdziwe znaczenie, tym bardziej ranisz innych i tym bardziej jesteś podatny na zranienie. Zrozum więc swoją rolę i skromnie wkomponuj się w cały obraz w harmonii, aby przynieść pokój i radość. Nasze wyolbrzymianie naszego znaczenia zazwyczaj pochodzi z braku satysfakcji z tego, co robimy lub kim jesteśmy. Dlatego to, co jest potrzebne, to nie wyolbrzymianie siebie, ale lepsze zrozumienie znaczenia tego, co robimy lub kim jesteśmy.

Don Giorgio

Radość, szczęście i uśmiech są wszechobecne w regionie Tanzanii.

Wreszcie nadszedł ten długo oczekiwany dzień. Minęło już wiele lat, odkąd nazwisko Schneider zaczęło być słyszalne na kontynencie afrykańskim, a szczególnie w Tanzanii.

Dziękując Bogu za wielkie rzeczy, które czyni dla nas w życiu, mamy wszelkie powody, aby podziękować wszystkim, którzy sprawili, że nazwisko Schneider jest nadal słyszalne w każdym zakątku naszego Regionu Tanzanii.

To wielka przyjemność i radość osiągnąć punkt kulminacyjny i właśnie tego dnia móc pobłogosławić naszą nową, wspaniałą szkołę John Schneider English Medium Pre & Primary, której wielu poświęciło swój wysiłek aż do tego momentu.

Po dziś dzień radość, która panuje w naszych sercach jest podziękowaniem Bogu za Zgromadzenie i wszystkich, którzy w taki czy inny sposób przyczynili się do istnienia tej szkoły.

Przede wszystkim dziękuję przełożonym Zgromadzenia, poprzedniej Matce Generalnej s. Almie Białek i jej Radzie, przełożonym wszystkich naszych prowincji i Regionu Tanzanii za ich wielki wysiłek, aby szkoła Schneider została zbudowana w Mwanga.

Dziękuję bardzo Matce Generalnej s. Sybilli Kołtan w imieniu wszystkich przełożonych Zgromadzenia, którzy wnieśli swój wkład, zapewniając nam to wielkie wsparcie dla szkoły. Dziękuję również ekonomce Zgromadzenia s. Luce, która zawsze była w gotowości, aby pomóc nam ekonomicznie w budowie tej szkoły. Niech was Bóg zawsze błogosławi.

Kiedy dziękujemy Bogu za dar szkoły, jest to nasza jedyna okazja, aby podziękować i pogratulować kierownictwu szkoły, wszystkim pracownikom i uczniom Jana Schneidera za ich profesjonalne, etyczne i heroiczne wysiłki w ich formacji szkolnej, a zwłaszcza w ich egzaminach. Pierwsza czwarta klasa od początku istnienia szkoły, była w stanie dokonać cudów w swoich osiągnięciach, z osiągnięciem klasy A, zdobywając w ten sposób pierwsze miejsce w okręgu, pierwsze w regionie i w obrębie tej samej diecezji są jedyną szkołą katolicką, która odniosła sukces. Dziękujemy za to Bogu.

Ta radość z dobrych wyników doprowadziła do przyznania naszej szkole Certyfikatu Doskonałości w Diecezji przez Księdza Biskupa Rogatha Kimaryo i cały Wydział Edukacji Dystryktu.

Dla nas jest to wielka radość dla naszej szkoły im. Jana Schneidera, dla naszego Regionu Tanzanii i dla całego Zgromadzenia. Niech Bóg błogosławi wszystkich, którzy wspierają nas ekonomicznie i w inny sposób, aż do momentu, kiedy możemy tak lśnić i dzisiaj 04.02.2022 r. mogłyśmy dzięki łasce Bożej pobłogosławić i oficjalnie otworzyć naszą szkołę.

Dziękujemy wszystkim Siostrom, gdziekolwiek są i w każdym zakątku świata, gdzie jesteście, za Wasze modlitwy i ofiary, które zawsze składacie za nas, a szczególnie za budowę naszej szkoły Jana Schneidera w Mwanga.

Szczególne podziękowania kierujemy także do wszystkich ofiarodawców naszego Zgromadzenia, którzy nas wspierają i umożliwiają nam działalność. Niech Bóg Wam błogosławi i zawsze modlimy się za Was w naszych modlitwach i intencjach mszalnych. Dziękuję bardzo.

Sr. Agnes – Przełożona Regionalna – Tanzania