maj 31, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela Wielkanocy
Pierwsze czytanie Dz 7, 55-60
Wniebowstąpienie nie oznacza nieobecności, ale głębszą obecność: Chrystus, zasiadający teraz po prawicy Ojca, wciąga całe stworzenie w swoją uwielbioną ludzkość. Gdy uczniowie stali, wpatrując się w niebo, nie zostali sami, ale wkroczyli w święty czas oczekiwania, nowennę ciszy i oczekiwania, przygotowując się na przyjęcie Ducha Świętego. Czas między Wniebowstąpieniem a Zesłaniem Ducha Świętego jest symbolem życia chrześcijańskiego: jesteśmy uwięzieni między wizją chwały a zmaganiami ziemskimi, między obietnicą Królestwa a bólem świadectwa. W pierwszym czytaniu Szczepan, napełniony Duchem Świętym, nie ucieka przed prześladowaniami, ale wpatruje się w niebo i widzi Jezusa stojącego w chwale. Duch nie usuwa cierpienia, ale daje wizję, która pozwala spojrzeć poza nie, na otwarte niebiosa, na Syna Człowieczego, który nie siedzi w spokoju, ale stoi w aktywnej interwencji. Tak samo jest z nami: żyć w Duchu to żyć z odkrytymi oczami, widząc poza to, co oferuje lub grozi świat, i zakotwiczając nasze życie w zwycięskiej obecności Chrystusa. Ten okres oczekiwania nie jest więc bezczynny, jest to górna sala Kościoła, gdzie serca rozpalają się tęsknotą i przygotowują się do misji, gdzie cierpienie nie jest bezsensowne, ale staje się oknem na wieczną chwałę.
Don Giorgio
maj 31, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny
Sofoniasza 3:14-18
Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny to jasny moment w historii zbawienia, kiedy radość nie jest tylko wyrazem słów, ale jest przeżywana, dzielona i urzeczywistniana. Gdy Maryja spieszy przez górzystą krainę do Elżbiety, niesie ze sobą coś więcej niż tylko siebie; niesie żywą obecność Pana, zwycięskiego wojownika przepowiedzianego przez proroka Sofoniasza, który już działa w cichym rytmie ludzkich spotkań. W ich spotkaniu spełnia się proroctwo: „Pan, wasz Bóg, jest pośród was… Odnowi was swoją miłością, będzie tańczył z okrzykami radości dla was”. Nienarodzony Chrystus i nienarodzony Jan Chrzciciel radują się razem w ukrytej, ale kosmicznej liturgii radości. Maryja, w swojej pokorze i wierze, staje się pierwszą ewangelizatorką, przynosząc Chrystusa nie poprzez słowa, ale poprzez swoją obecność, służbę i miłość. Elżbieta, napełniona Duchem Świętym, rozpoznaje tę świętą tajemnicę i błogosławi Maryję za jej wiarę. Ich spotkanie jest świadectwem odnawiającej mocy boskiej miłości: Boży plan zbawienia już się realizuje, nie poprzez wielkie pokazy mocy, ale w cichym sanktuarium dwóch wiernych kobiet. Zastanówmy się: Nawiedzenie przypomina nam, że radość jest echem obecności Boga i wszędzie tam, gdzie Chrystus jest noszony z miłością i przyjmowany z wiarą, niebo wkracza do świata nie z hałasem, ale delikatną muzyką łaski, skaczących serc i szeptanych błogosławieństw.
Don Giorgio
maj 30, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 6. tygodnia Wielkanocy
Pierwsze czytanie Dz 18, 9-18
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego przypomina nam, że powrót Chrystusa do Ojca nie jest pożegnaniem, ale głębszym zanurzeniem Jego obecności w życiu Kościoła. W czytaniu z Dziejów Apostolskich widzimy Pawła w Koryncie, bezbronnego, ale otwartego, kiedy Pan ukazuje mu się w wizji i mówi: „Nie bój się mówić, nie daj się uciszyć: Ja jestem z tobą”. To boskie zapewnienie jest echem obietnicy danej w chwili Wniebowstąpienia: „Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. Chociaż Chrystus nie jest już widoczny dla oczu, jest blisko naszych serc, umacniając nas do misji. Wniebowstąpienie nie jest wycofaniem się, ale przejściem: Jezus wstępuje do nieba nie po to, aby się oddalić, ale aby zesłać Ducha Świętego i pozostać w tajemniczy, ale prawdziwy sposób blisko każdego wierzącego. W świecie pełnym hałasu, strachu i sprzeciwu zmartwychwstały i wniebowstąpiony Chrystus wzywa nas, tak jak powołał Pawła, do odważnego głoszenia. Nie mamy się wycofywać w milczenie lub samoobronę, ale mówić prawdę z miłością, ewangelizować z odwagą i kroczyć trudnymi drogami świadectwa, wiedząc, że On idzie z nami. Jego Wniebowstąpienie nie kończy historii – nadaje jej moc, by rozpoczynała się na nowo w każdym pokoleniu, poprzez słowa i życie wiernych uczniów, którzy ufają Jego niewidzialnej bliskości. Zastanówmy się: Wniebowstąpienie wzywa nas do odwagi: do odważnego mówienia, do kochania bez strachu i do ufności, że Jego niewidzialna obecność jest silniejsza niż jakikolwiek ziemski opór.
Don Giorgio
maj 29, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Wniebowstąpienie Pańskie
Pierwsze czytanie Dz 1, 1-11
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego nie jest pożegnaniem, ale powierzeniem misji – boskim zaproszeniem, abyśmy powstali wraz z Chrystusem i stali się Jego świadkami aż po krańce ziemi. Gdy Pan zostaje wzięty do nieba, obietnica Ducha Świętego zstępuje na Kościół niczym świt nad nową misją. Ewangelia nie jest już ograniczona do zakurzonych dróg Galilei, ale przemierza serca rozpalone Duchem Świętym, zachęcając nas do mówienia, służenia i świecenia obecnością zmartwychwstałego Chrystusa. Wniebowstąpienie przypomina nam, że niebo nie jest miejscem ucieczki, ale horyzontem naszego powołania – życia jako odważni posłańcy wiecznej nadziei w świecie spragnionym prawdy. Zastanówmy się: Wniebowstąpienie jest chwalebnym powrotem Jezusa Chrystusa do Ojca, oznaczającym wypełnienie Jego ziemskiej misji i początek Jego wywyższonej obecności jako Pana wszystkiego, przyciągającego ludzkość ku pełni komunii z Bogiem.
Don Giorgio
maj 27, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 6. tygodnia Wielkanocy
Pierwsze czytanie Dz 17, 15.22-18.1
Zmartwychwstanie Chrystusa, głoszone przez Pawła w sercu Areopagu, postawiło każdego słuchacza przed wyborem: wyśmiewać, zwlekać lub uwierzyć. Jednak pomimo różnorodnych reakcji – ciekawości, sceptycyzmu lub nawrócenia – prawda o Zmartwychwstaniu pozostaje niezmienna. Nie potrzebuje ona ludzkiej aprobaty, aby być prawdziwą. W okresie wielkanocnym przypomina nam się, że wiara nie opiera się na konsensusie, ale na niezmiennej rzeczywistości Zmartwychwstałego Pana. Pusty grób pozostaje cichym, ale wymownym świadkiem, zachęcającym każde serce, aby nie przekształcało prawdy zgodnie ze swoim nastrojem, ale aby zostało przekształcone przez prawdę, że Miłość zwyciężyła śmierć. Zastanówmy się: Wielkanoc jest świętem niezmiennej i przemieniającej prawdy o zmartwychwstaniu Chrystusa, która pozostaje niezachwiana niezależnie od ludzkich reakcji i wzywa każdego człowieka do przemiany przez zwycięstwo boskiej miłości nad śmiercią.
Don Giorgio
