Wtorek, 30 kwietnia

Wtorek, 30 kwietnia

Wtorek 5. tygodnia okresu wielkanocnego
Święty Pius V, papież
Ewangelia – Jan 14:27-31
„Pokój zostawiam wam, pokój mój własny daję wam, pokój, którego świat dać nie może, to jest dar mój dla was”. Cóż za piękny dar otrzymaliśmy od Jezusa Chrystusa, Boga, który stał się człowiekiem. Tym darem jest pokój. Ale nie jest to żaden inny rodzaj pokoju. Ten pokój jest określony przez samego Jezusa jako „mój własny pokój”. Ten pokój jest pokojem, który Jezus posiada w sobie. Zwykle, gdy myślimy o pokoju, oznacza to brak konfliktów, brak lęków itp. To nie jest rodzaj pokoju, o którym mówi Jezus. Dlatego mówi On: „pokój, którego świat dać nie może”. Ponieważ pokój, który daje Jezus, to On sam. On sam jest pokojem danym nam w darze. Obecność Jezusa Chrystusa w naszym życiu jest naszym pokojem. Nic nie może niepokoić naszych serc. Nic nie może sprawić, że będziemy się bać. Ponieważ Jezus Chrystus jest z nami. Książę tego świata nie ma władzy nad Jezusem Chrystusem. Ojciec sprawia, że Syn, Jezus Chrystus, może być darem dla ludzkości. Darem pokoju dla nas. Zastanówmy się: Wielkanoc to przyjęcie Jezusa Chrystusa, prawdziwego pokoju, w naszym życiu.

Poniedziałek, 29 kwietnia

Poniedziałek, 29 kwietnia

Święta Katarzyna ze Sieny, dziewica
Poniedziałek 5. tygodnia okresu wielkanocnego
Ewangelia – Mt 11, 25-30
„Błogosławię Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed uczonymi i mądrymi, a objawiłeś je prostaczkom”. Dziś obchodzimy święto św. Katarzyny ze Sieny, która podyktowała książki pełne zdrowej doktryny i duchowej inspiracji. W 1970 roku papież Paweł VI ogłosił ją Doktorem Kościoła. W niej możemy dostrzec prawdę tego fragmentu Biblii. Bóg Ojciec, Pan nieba i ziemi, objawił tajemnice wiary dzieciom, które zbliżają się do prawdy z otwartością dziecka i pasją dziecka. Jest to możliwe dzięki zmartwychwstaniu. Po zmartwychwstaniu, jak czytamy w Słowie Bożym, Zmartwychwstały Chrystus nie był widoczny dla wszystkich, ale dla tych, którzy są w wierze. Podobnie jest z prawdą Ewangelii. Ci, którzy mają siłę wiary i prostotę serca, mogą zobaczyć i usłyszeć prawdę Ewangelii. Siła ta pochodzi z naszej relacji z Jezusem Chrystusem. Kiedy zrozumiemy Jezusa, łagodnego i pokornego w sercu, poznamy prawdę Ewangelii. Znajdziemy pokój. Możemy nosić jarzmo Chrystusa, które jest łatwe. Zastanówmy się: Wielkanoc to uczenie się od Jezusa, który jest łagodny i pokornego serca.

Niedziela, 28 kwietnia

Niedziela, 28 kwietnia

Piąta Niedziela Wielkanocna
Ewangelia Jana 15:1-8
„Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami”. W tym rozdziale Ewangelii św. Jana Jezus uczy nas relacji między Nim a każdym z nas. A także relacji każdego z nas z Ojcem. Jesteśmy latoroślami Jezusa, krzewu winnego. Każdy z nas jest całkowicie zależny od winnego krzewu, ponieważ każdy z nas jest Jego latoroślą. Gałęzie żyją, ponieważ otrzymują sok z winorośli. Życie Chrystusa, które otrzymujemy od Niego, jest sokiem dla naszego życia, gdy jesteśmy z Nim zjednoczeni. Jezus w swoim zmartwychwstaniu stał się prawdziwym krzewem winnym dla nas wszystkich. Jeśli jesteśmy z Nim zjednoczeni, możemy wydawać obfite owoce. Jeśli nie, jesteśmy bezużyteczni w sensie wydawania owoców, których pragnie Jezus. Owoce, które wydają latorośle Jezusa, prawdziwego krzewu winnego, to akty miłości i miłosierdzia wobec innych. Jeśli nie jesteśmy zjednoczeni z Chrystusem, nie możemy być kontynuacją działania Chrystusa. Będziemy robić różne rzeczy, ale nie będzie to kontynuacja działań Chrystusa. Tylko dzięki działaniom Chrystusa możemy być chwałą dla Boga Ojca. Oto, co mówi Jezus: „Na chwałę Ojca mego wydajcie obfity owoc, a wtedy będziecie moimi uczniami”. Zastanówmy się: Wielkanoc to zjednoczenie z Jezusem Chrystusem, prawdziwym krzewem winnym.

Sobota, 27 kwietnia

Sobota, 27 kwietnia

Sobota 4. tygodnia okresu wielkanocnego
Ewangelia Jana 14:7-14
„Słowa, które do was mówię, nie mówię od siebie: to Ojciec, żyjący we Mnie, dokonuje tego dzieła”. Relacja między Synem a Ojcem jest bardzo ważna dla zrozumienia Zmartwychwstania. Ponieważ, jak mówi Jezus, to „Ojciec, żyjący we Mnie, dokonuje tego dzieła”. Zmartwychwstanie ma miejsce, ponieważ Jezus jest Bogiem, jest drugą osobą Trójcy Świętej. A Ojciec jest w Nim. „Widzieć mnie znaczy widzieć Ojca, więc jak możecie mówić: »Zobaczmy Ojca«? Czyż nie wierzycie, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie?”. Dlatego nasza wiara w Jezusa Chrystusa jest bardzo ważna. Wierzymy w Jezusa Chrystusa, abyśmy byli połączeni z Ojcem przez Niego. To połączenie z Bogiem Ojcem ma miejsce w naszej wierze w Jezusa Chrystusa. Im bardziej możemy wejść w interpersonalną relację z Jezusem Chrystusem, tym bardziej stajemy się częścią Jego życia. I możemy czynić dzieła Jezusa Chrystusa, aby być świadectwem Boga Ojca. Zastanówmy się: Wielkanoc to zrozumienie, że Jezus Chrystus jest w Ojcu, a Ojciec jest w Jezusie Chrystusie.

Piątek, 26 kwietnia

Piątek, 26 kwietnia

Piątek 4. tygodnia okresu wielkanocnego
Ewangelia Jana 14:1-6
„Niech się nie trwoży serce wasze. Miejcie ufność w Bogu, a wierzcie we mnie… Ja jestem drogą, prawdą i życiem”. To jedne z najbardziej pocieszających słów Jezusa. Ponieważ nasze serca są niespokojne, gdy nie znamy drogi. Ponieważ nasze serca są niespokojne, gdy nie znamy prawdy. Ponieważ nasze serca są niespokojne, gdy wiemy, że nie mamy siły żyć. We wszystkich tych chwilach, trudnych i mrocznych, z mnóstwem pytań i wątpliwości, potwierdzenie Jezusa przychodzi z konkretną odpowiedzią: „Ja jestem Drogą, Prawdą i Życiem”. Jeśli Go posłuchamy, będziemy wiedzieć, że Jezus jest Drogą, którą mamy kroczyć. Podążamy za Nim. On jest światłem. Wystarczy podążać Jego śladami. Kiedy pozwolimy Mu ingerować w nasze życie, będziemy wiedzieć, że On jest Prawdą. On jest Prawdą naszej wiary. Prawdziwym obliczem Boga Ojca. Kiedy pozwolimy Mu przejąć całkowitą kontrolę nad naszym życiem, poczujemy, że Jego życie jest naszym życiem. To jest nasze życie zjednoczone z Nim w Kościele i w sakramentach. Zastanówmy się: Wielkanoc to pozwalanie Jezusowi, by był Drogą, Prawdą i Życiem mojego życia.