cze 19, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Najświętsze Ciało i Krew Chrystusa Czytania Rdz 14,18-20; 1 Kor 11,23-26 Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa wprowadza nas w serce naszej wiary, gdzie miłość boska staje się namacalna w Eucharystii, żywym znaku nowego i wiecznego przymierza. Podczas każdej mszy Chrystus ofiarowuje nie symbol, ale Siebie samego, złamanego i wylanego dla nas, abyśmy mogli być zjednoczeni z Nim i ze sobą nawzajem w więzi, która przekracza czas i przestrzeń. Tak jak Melchizedek ofiarował chleb i wino jako zapowiedź tej tajemnicy, a św. Paweł przypomina nam o świętej tradycji przekazywanej z pokolenia na pokolenie, jesteśmy zaproszeni, aby przyjąć ten dar nie rutynowo, ale z podziwem i wdzięcznością. Eucharystia to miejsce, w którym niebo dotyka ziemi, gdzie łaska nas odnawia, a Kościół staje się jednym ciałem, karmionym tym samym boskim życiem. Udział w tym świętym posiłku oznacza głębsze wciągnięcie w miłość, poświęcenie i jedność, komunię, która posyła nas, byśmy stali się tym, co otrzymujemy: Chrystusem dla świata. Zastanówmy się: Święto Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa celebruje rzeczywistą obecność Jezusa w Eucharystii, odnowienie przymierza podczas każdej mszy i jedność Kościoła poprzez wspólną komunię w Jego miłości.
Don Giorgio
cze 18, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 11. tygodnia okresu zwykłego Pierwsze czytanie 2 Koryntian 9:6-11 Bóg nie tylko kocha hojność — On raduje się radosnym dawaniem, gdzie serce jest tak otwarte jak ręka. W dzisiejszym czytaniu św. Paweł przypomina nam, że hojność nie dotyczy tylko aktu dawania, ale ducha, z jakim dajemy. Dar dany niechętnie lub z obowiązku traci swój zapach; ale ten dany z radością odzwierciedla bezgraniczną miłość Boga, który daje nam wszystko swobodnie i obficie. Kiedy dajemy radośnie, nasz czas, zasoby, przebaczenie lub współczucie, uczestniczymy w radości samego Boga, a nasze dawanie staje się błogosławieństwem nie tylko dla innych, ale i dla nas samych. Taka radosna hojność jest potężnym świadectwem zaufania Bożej opatrzności i cichym nasieniem, które wydaje owoc w sercach wielu. Zastanówmy się: radosne dawanie odzwierciedla radosne serce Boga, zmieniając hojność w błogosławieństwo zarówno dla innych, jak i dla nas samych.
Don Giorgio
cze 17, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 11. tygodnia okresu zwykłego Pierwsze czytanie – 2 Koryntian 8:1-9 Hojności nie mierzy się obfitością tego, co posiadamy, ale chęcią dawania z miłością, tak jak Chrystus oddał siebie za nas. W dzisiejszym czytaniu św. Paweł zaprasza nas do zastanowienia się nad bezgraniczną hojnością Jezusa, który, choć bogaty w boskość, wybrał ubóstwo ludzkiego życia i krzyż, aby wzbogacić nas łaską, miłosierdziem i wieczną nadzieją. Ta boska hojność nie jest tylko przykładem — jest wezwaniem. Kiedy dajemy siebie — nasz czas, nasze zasoby, naszą uwagę — uczestniczymy w samym życiu Chrystusa, który wyzbył się samego siebie dla dobra innych. Nie wahajmy się być hojni, nawet jeśli nas to kosztuje, ponieważ każdy akt dawania zakorzeniony w miłości przybliża nas do Boga i czyni widzialną Jego obecność w świecie. W dawaniu nie jesteśmy umniejszeni; stajemy się bardziej podobni do Tego, który oddał wszystko dla nas. Zastanówmy się: Prawdziwa hojność jest odzwierciedleniem Chrystusa, który stał się ubogi, aby nas ubogacić swoją miłością, wzywając nas do bezinteresownego dawania, aby inni mogli spotkać Boga przez nas.
Don Giorgio
cze 16, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 11. tygodnia zwykłego Pierwsze czytanie 2 Koryntian 6:1-10 Każda chwila naszego życia jest dotknięta łaską Boga, cichą, hojną i zawsze ofiarowaną na nowo. Święty Paweł przypomina nam, abyśmy nie pozwolili, aby ta łaska przeszła niezauważona lub niewykorzystana, ponieważ teraz jest sprzyjający czas, teraz jest dzień zbawienia. Zbyt często czekamy na „doskonały” moment, aby zacząć od nowa, wybaczyć, działać z miłością, ale łaska jest już obecna, wzywając nas do odpowiedzi teraz. Życie z wdzięcznością oznacza uznanie, że każdy oddech, każda okazja do kochania lub służenia jest boskim darem. A życie tą łaską z miłością oznacza pozwolenie jej płynąć na zewnątrz: w cierpliwości pośród prób, w życzliwości, gdy jesteśmy niezrozumiani, w wytrwałości, gdy rzeczy są trudne. Życie chrześcijańskie nie polega na okazjonalnych aktach pobożności, lecz na pozwoleniu, aby otrzymana przez nas łaska kształtowała każdą myśl, każde słowo, każdy krok, z radosną wytrwałością i sercem otwartym na rytm Boga.
Don Giorgio
cze 15, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Najświętsza Trójca Pierwsze czytanie – Księga Przysłów 8:22-31 W tę uroczystość Najświętszej Trójcy rozważamy głęboką tajemnicę w sercu naszej wiary: Boga jako wieczną wspólnotę, Ojca, Syna i Ducha Świętego, doskonale zjednoczonych w miłości. Od zarania stworzenia, jak poetycko objawia Księga Przysłów, ta boska Mądrość radowała się w świecie i cieszyła się, że jest wśród ludzkości. Trójca nie jest odległym teologicznym konceptem, ale żywym biciem serca wszelkiego istnienia, wzywającym nas do relacji. Jest to miłość dzielona, przeżywana i przeżywana na nowo, miłość, która nigdy nie jest samotna, nigdy statyczna. W Trójcy dostrzegamy pełnię jedności bez jednolitości, rozróżnienia bez podziału, daru z siebie bez straty. Ta tajemnica jest zarówno naszym początkiem, jak i przeznaczeniem: zostaliśmy stworzeni na obraz tej boskiej wspólnoty i jesteśmy powołani, aby odzwierciedlać ją w naszym życiu — poprzez wspólnotę, przebaczenie, wzajemną służbę i radość. W to święto nie tylko oddajmy cześć Trójjedynemu Bogu, ale pozwólmy, aby wciągnęło nas głębiej Jego życie, aby nasze domy, nasze relacje i nasz Kościół mogły pełniej odzwierciedlać harmonię i miłość Trójcy. Zastanówmy się: Najświętsza Trójca jest tajemnicą jednego Boga w trzech Osobach, Ojca, Syna i Ducha Świętego, którego doskonała komunia miłości jest źródłem, modelem i przeznaczeniem wszystkich naszych działań.
Don Giorgio
