lis 30, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Andrzej, Apostoł – Święto
Ewangelia – Mateusza 4:18-22
„A oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim”. Dziś jest święto świętego Andrzeja, który jest jednym z pierwszych uczniów. Jest on bratem świętego Piotra. Podążanie za Jezusem jest bardzo łatwe, jeśli możesz zostawić wszystko inne. Ci rybacy mieli tylko swoje sieci i łodzie. Zostawili je i poszli za Jezusem. Ta natychmiastowa i pełna serca reakcja odzwierciedla głębokie zaufanie i chęć wyruszenia w nieznaną podróż wiary. Miej odwagę i siłę, by zostawić wszystko, a wtedy będziesz mógł pójść za Jezusem. Wyzwanie pozostawienia tego, co jest nam drogie – czy to dobytku, rutyny, czy nawet osobistych aspiracji – może być zniechęcające. Jednak historia świętego Andrzeja inspiruje nas do znalezienia odwagi i siły, by przedkładać nasze duchowe powołanie ponad wszystko inne. Nie chodzi tylko o fizyczne porzucenie, ale także o porzucenie rozproszeń lub przywiązań, które utrudniają nam pełne podążanie za Jezusem. Módlmy się dziś o łaskę takiego zaufania i otwartości w naszym życiu. Niech przykład św. Andrzeja zainspiruje nas do odważnej odpowiedzi na wezwanie Jezusa, pozwalając nam kroczyć ścieżką uczniostwa z wiarą i celem. Zastanówmy się: Jakie „sieci” lub przywiązania w moim życiu mógłbym porzucić, aby pełniej podążać za Jezusem i odpowiedzieć na Jego wezwanie z ufnością i otwartością?
Don Giorgio
lis 28, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 34 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Łukasza 21:29-33
„Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nigdy nie przeminą”. Wszystko przeminie, ale Słowa Jezusa Chrystusa nigdy nie przeminą. Jego słowa są Jego miłością. Słowa te są potężnym przypomnieniem wiecznej natury słów i obietnic Chrystusa. W tym fragmencie Jezus używa drzewa figowego jako przypowieści, ucząc swoich uczniów, aby obserwowali znaki czasu i ufali w pewność Jego nauk. Werset „Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nigdy nie przeminą” podkreśla trwałą i niezmienną naturę Słowa Bożego. Zapewnia nas, że podczas gdy świat fizyczny jest tymczasowy i ciągle się zmienia, miłość, prawda i obietnice Jezusa są wieczne i niezmienne. Jego słowa, będące przejawem Jego miłości, służą jako światło prowadzące przez życiową niepewność. Wzywają nas do zaufania Jego boskiemu planowi, pozostania niezłomnymi w wierze i zakotwiczenia naszego życia w wiecznej nadziei, którą znajdujemy w Nim. Refleksja nad tym fragmentem zachęca nas do nadania priorytetu Słowu Bożemu, przyjmując je nie tylko jako tekst, ale jako żywy wyraz Jego miłości i fundament naszej wiary. Zastanówmy się: „Czy naprawdę zakotwiczam swoje życie w wiecznym i niezmiennym Słowie Chrystusa, czy też nadmiernie skupiam się na tymczasowych i ulotnych aspektach tego świata?”.
Don Giorgio
lis 28, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 34 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia Łukasza 21:20-28
„I ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w obłoku z mocą i wielką chwałą”. Proroctwo to ma dwa wymiary. Pierwszy to zmartwychwstanie Jezusa, kiedy wszystko się zmieni. Drugim jest powtórne przyjście Jezusa, w którym wszystko się zmieni. Zmartwychwstanie jest kamieniem węgielnym naszej wiary, gdzie Jezus pokonuje śmierć i wprowadza nową rzeczywistość nadziei, odkupienia i życia wiecznego. W tym przemieniającym wydarzeniu obietnica zbawienia staje się dostępna dla wszystkich, którzy wierzą. Wszystko się zmienia, ponieważ poprzez zmartwychwstanie Jezus demonstruje swój boski autorytet i wypełnienie Bożych obietnic. To nasze wyzwolenie, tak jak On powiedział. Drugi wymiar proroctwa wskazuje na ostateczne wypełnienie Bożego planu – powtórne przyjście Chrystusa. To wydarzenie, pełne chwały i mocy, oznacza ostateczną transformację całego stworzenia. Jest to czas odnowy, w którym sprawiedliwość, pokój i Boże panowanie zostaną w pełni urzeczywistnione. Wymiary te oferują podwójną soczewkę, przez którą możemy spojrzeć na historię i nasze obecne życie. Zmartwychwstanie zapewnia nas o aktywnej obecności Boga i Jego zwycięstwie nad grzechem i śmiercią. Drugie przyjście przypomina nam, abyśmy żyli z czujnością i nadzieją, ugruntowani w oczekiwaniu na przemieniony i odnowiony świat. Zastanówmy się: W jaki sposób aktywnie żyję nadzieją i wyzwoleniem oferowanym przez zmartwychwstanie, przygotowując moje serce na ostateczną przemianę, jaką przyniesie powtórne przyjście Chrystusa?
Don Giorgio
lis 26, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 34 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia Łukasza 21:12-19
„Będziecie znienawidzeni przez wszystkich ludzi z powodu mego imienia, ale żaden włos z waszej głowy nie zginie. Wytrwałość wasza zaskarbi wam życie”. Ceną za podążanie za Chrystusem jest prześladowanie. Ale Jezus zapewnia nas, że możemy wygrać prześladowania dzięki dwóm postawom. Pierwszą z nich jest ufność w Nim, która przezwycięży wszystkie lęki. Druga to wytrwałość lub ufanie Mu aż do końca. Jezus zapewnia swoich uczniów, że pomimo nienawiści, aresztowania, a nawet prześladowania za Jego imię, nie powinni się bać. Obiecuje zapewnić mądrość i przewodnictwo, mówiąc: „Dam wam słowa i mądrość, którym żaden z waszych przeciwników nie będzie mógł się oprzeć ani im zaprzeczyć”. To wzywa nas do polegania na sile Chrystusa, a nie własnej, ufając Jego obecności nawet w najciemniejszych czasach. Wytrwałość to nie tylko bierne cierpienie, ale także aktywna wierność. Stwierdzenie Jezusa: „Przez wytrwałość zdobędziecie życie” podkreśla znaczenie wytrwałości w wierze. Wytrwałość ta jest zakorzeniona w wierze, że Bóg sprawuje kontrolę i że ostatecznie nic – nawet próby, którym stawiamy czoła – nie może oddzielić nas od Jego miłości. Fragment ten przypomina nam, że chociaż podążanie za Chrystusem wiąże się z kosztami, Jego obietnice znacznie przewyższają zmagania. Zapewnia nas, że żaden szczegół naszego życia nie umknie Jego opiece: „Ani jeden włos z twojej głowy nie zginie”. Ufność i wytrwałość stają się naszą odpowiedzią, wiedząc, że zwycięstwo jest zapewnione przez Niego. Jest to wezwanie do wytrwania w wierze, odważnego przyjęcia krzyża i odnalezienia pokoju w Jego niezawodnej opatrzności. Zastanówmy się: W chwilach próby lub odrzucenia z powodu mojej wiary, jak pielęgnuję zaufanie do Chrystusa i aktywnie znoszę z wiernością, wiedząc, że Jego obietnice są większe niż moje zmagania?
Don Giorgio
lis 25, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 34 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia Łukasza 21:5-11
„Wszystko to, na co teraz patrzycie – nadejdzie czas, kiedy ani jeden kamień nie pozostanie na drugim: wszystko zostanie zniszczone”. A co pozostanie? Pozostanie tylko miłość Boga. Ale Jezus ostrzega: „Uważajcie, aby was nie zwiedziono”. Ponieważ łatwo jest dać się zwieść z powodu lęków wywołanych przez różne konflikty i problemy wokół nas. W czasach niepewności, konfliktów i strachu łatwo jest dać się zwieść fałszywym obietnicom lub stracić nadzieję. Ostrzeżenie Jezusa, by „nie dać się zwieść” jest zaproszeniem do pozostania ugruntowanym w wierze, rozeznając prawdę pośród zgiełku świata. Pomimo wyzwań, zmian i strat, jedna rzecz pozostaje niezmienna: miłość Boga. Miłość ta jest naszym schronieniem i siłą, przypomnieniem tego, co naprawdę ważne i przewodnikiem po tym, jak powinniśmy żyć i kochać w zamian. Fragment ten zachęca również do ufności w Boży plan, nawet w obliczu niepewności. Wzywa nas do skupienia się na kultywowaniu życia skoncentrowanego na miłości, współczuciu i wierności, wiedząc, że to właśnie one przetrwają. Zastanówmy się: W czasach niepewności i strachu, w jaki sposób rozróżniam między prawdami, które zakotwiczają mnie w wierze, a rozproszeniami, które mnie od niej odciągają?
Don Giorgio
