Czwartek, 31 sierpnia

Czwartek, 31 sierpnia

Czwartek 21 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – 1 Tesaloniczan 3:7-13
„Bracia, wiara wasza była dla nas wielką pociechą pośród naszych własnych utrapień i smutków; teraz znów możemy odetchnąć, bo wy nadal trwacie mocno w Panu”. Nasza wiara w Jezusa Chrystusa może być wielką pociechą dla innych w ich własnych kłopotach i smutkach. Jest to bardzo ważny aspekt naszej duchowej komunii z innymi. Kiedy mamy wiarę, kiedy wzrastamy w wierze, ludzie wokół nas znajdują w nas siłę wiary. Siłę wiary, która przejawia się w naszym codziennym życiu, w naszej postawie i w naszym podejściu. Ta siła wiary w Boga jest wielkim pocieszeniem dla innych wokół nas, ponieważ dzięki tej sile generujemy nadzieję, promieniujemy światłem i kochamy innych. Stanie się to dla nich wielkim pocieszeniem pośród ich własnych kłopotów i smutków. Zastanówmy się: Czy siła mojej wiary w Pana jest pocieszeniem dla innych pośród ich smutków?

Środa, 30 sierpnia

Środa, 30 sierpnia

Środa 21 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – 1 List do Tesaloniczan 2:9-13
„Możecie sobie przypomnieć, jak traktowaliśmy każdego z was, jak ojciec traktuje swoje dzieci, ucząc was tego, co słuszne, zachęcając was i apelując do was, abyście prowadzili życie godne Boga, który was powołuje do uczestnictwa w chwale swego królestwa”. W tych słowach możemy zobaczyć, jak wiara w Jezusa Chrystusa przynosi nowy sposób interakcji. Ludzie sprawujący władzę zachowują się jak ojciec wobec wszystkich, bez wyjątku. Nauczają, co jest właściwe i zachęcają do życia zgodnie z tym. Słowa są przykładowe: „nasze traktowanie was, odkąd staliście się wierzącymi, było nieskazitelnie prawe i sprawiedliwe”. Ilu z nas może tak powiedzieć? Nasze traktowanie innych często zależy od okoliczności i naszego nastroju. Ale tutaj widzimy, że Apostoł mówi, że było to nieskazitelnie prawe i sprawiedliwe. To pokazuje, jak bardzo przesłanie Ewangelii przeniknęło zachowanie Apostoła. Nie tylko z jego strony, ale także widzi dobro w innych, „przyjęliście to, czym naprawdę jest, Bożym przesłaniem, a nie jakimś ludzkim myśleniem; i nadal jest żywą mocą wśród was, którzy w to wierzycie”. Zastanówmy się: Czy moje traktowanie innych jest nienagannie prawe i sprawiedliwe?

Wtorek, 29 sierpnia

Wtorek, 29 sierpnia

Ścięcie świętego Jana Chrzciciela
Wtorek 21. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – Jeremiasza 1:17-19
„Nie lękaj się ich obecności, bo Ja cię w ich obecności zgromię”. Pan jest tym, który działa. Czy jesteśmy tego świadomi? Pan jest tym, który czyni mnie „miastem warownym, słupem z żelaza i murem z brązu, aby stawić czoła całej tej ziemi: królom judzkim, ich książętom, ich kapłanom i ludowi wiejskiemu. Będą walczyć przeciwko tobie, ale cię nie pokonają, bo Ja jestem z tobą, aby cię wybawić, mówi Pan”. Zastanówmy się: Czy jestem świadomy Bożego działania we mnie?

Poniedziałek, 28 sierpnia

Poniedziałek, 28 sierpnia

Święty Augustyn, biskup, doktor Kościoła
Poniedziałek 21. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – 1 Jana 4:7-16
„Miłujmy się wzajemnie, ponieważ miłość pochodzi od Boga, a każdy, kto miłuje, jest zrodzony przez Boga i zna Boga”. Najważniejszym przesłaniem, które musimy zrozumieć, jest to, że „miłość pochodzi od Boga”. Używamy słowa „miłość”, nie biorąc pod uwagę tego aspektu miłości. Źródłem „miłości” jest Bóg. Tylko wtedy, gdy zrozumiemy ten aspekt miłości, możemy dojść do prawdziwego zrozumienia, że „Bóg jest miłością”. Chcemy kochać innych. Ale sens miłości polega na tym, że aby kochać, musimy uznać boskie pochodzenie miłości i boską istotę miłości. Dlatego św. Jan mówi, że „Bóg jest miłością
i każdy, kto żyje w miłości, żyje w Bogu, a Bóg żyje w nim”. Ma to ogromne konsekwencje. Musimy kochać wszystkich. Musimy żyć w miłości. To jest aspiracja. Zastanówmy się: Jak bardzo mogę kochać?

Niedziela 27 sierpnia

Niedziela 27 sierpnia

21. niedziela okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – Izajasza 22:19-23
Poprzez słowa proroka Pan mówi, jak przygotowuje Eliakima na jego nowe stanowisko. W tych słowach możemy odkryć, jak Pan przygotowuje tego, kto jest powołany do misji. Pan daje Eliakimowi wszelką łaskę niezbędną do jego nowej misji. Jednocześnie czytamy, jakie są oczekiwania Pana wobec Eliakima. Dlatego ważne jest, abyśmy zrozumieli, że kiedy mamy łaskę, musimy również zrozumieć oczekiwania Pana. W tym celu musimy być blisko łaski, dzięki której możemy zrozumieć, czego Pan od nas oczekuje. Łaska jest zawsze dana, abyśmy mogli troszczyć się o innych tak, jak chce tego Pan. W przypadku Eliakima Pan mówi, że „będzie on ojcem dla mieszkańców Jerozolimy i dla domu Judy”, a przez to „stanie się tronem chwały”. W ten sposób łaska będzie działać w Eliakimie. Musimy zrozumieć nasze powołanie z łaską, którą otrzymujemy, abyśmy mogli stać się tronem Bożej chwały. Zastanówmy się: Czy rozumiem swoje powołanie dzięki łasce, którą otrzymuję od Pana?