wrz 10, 2024 | AKTUALNOŚCI
W niedzielę 8 września, w uroczystość Narodzenia Najświętszej Maryi Panny s. M. Wenancja Szybilska świętowała DIAMENTOWY JUBILEUSZ PROFESJI ZAKONNEJ.
W czasie Eucharystii sprawowanej w intencji naszej Siostry, w kościele parafialnym pw. Chrystusa Króla w Gorzowie Wielkopolskim, bp. Tadeusz Lityński, pasterz diecezji zielonogórsko – gorzowskiej wyróżnił naszą Siostrę nadając Jej diecezjalne odznaczenie: „Zasłużony dla Diecezji Zielonogórsko – Gorzowskiej”.
Serdecznie gratulujemy naszej kochanej Siostrze Wenancji tak pięknego jubileuszu oraz wyróżnienia z rąk Pasterza diecezji.
sie 30, 2024 | AKTUALNOŚCI
„Jak odpłacić Panu za wszelkie dobro, które mi wyświadczył” Psalm 116:12
24.08.2024 to wielki dzień dla nas, Sióstr Maryi Niepokalanej. Dla naszych dzieci, które ukończyły 7 lat szkoły podstawowej. Szkoła ta została założona przez Siostry w 2018 roku pod nazwą Yohane Schneider Pre & Primary School, od imienia naszego założyciela. Jak wszyscy wiemy, misja nie jest łatwa, ponieważ nasze Siostry oddały wszystko naszym dzieciom, zwłaszcza edukację i katechezę duchową, która pomogła nam tak bardzo w prowadzeniu szkoły, dla nas tylko ręka Boga, która nam pomogła. Jesteśmy bardzo szczęśliwe, że możemy wypełniać nasz obowiązek, nasza edukacja wykracza poza pomoc dzieciom, które mają jakiekolwiek trudności. Cieszymy się, że nasze dzieci dobrze zdały poprzednie egzaminy, modlimy się również za nie na egzaminach końcowych, aby dobrze im poszło i mogły kontynuować naukę w szkole średniej. Jest to dla nas dar od Boga, ponieważ zaczęliśmy z 12 dziećmi, stopniowo przybyło 33 dzieci.
Dziękujemy Ci Boże za wszystkie błogosławieństwa, które nam dałeś, abyśmy mogli uczestniczyć w tym ważnym dniu w historii naszej szkoły. Wyrażając nasze szczęście, dziękujemy Matce Generalnej, wszystkim Siostrom, ofiarodawcom, duchowym i fizycznym dobroczyńcom, nauczycielom i wszystkim pracownikom, którzy dzięki swoim modlitwom i ciężkiej pracy mogli być świadkami wielkości Boga.
Niech Bóg wam wszystkim błogosławi.
sie 27, 2024 | AKTUALNOŚCI
Po powrocie do Niemiec z naszej podróży pomocowej z obozu dla Romów we wrześniu ubiegłego roku wiedziałam, że wrócę na wyjazd pomocowy latem 2024 roku. TAK, i tak właśnie się stało.
W ciągu roku darowizny rzeczowe były przekazywane raz za razem, a ja byłam w stanie pakować te przedmioty krok po kroku i przechowywać je w naszej piwnicy.
Po tym, jak ogłosiłam apel o darowizny, nie minęło wiele czasu, a dary zaczęły napływać niemal każdego dnia… najpiękniejsze rzeczy.
Jestem wzruszona i nieskończenie wdzięczna za hojność tak wielu ludzi z Cochem i okolic. Tak, ogromna paczka dotarła nawet z wyspy Uznam.
Jesteśmy również bardzo wdzięczni za hojną pomoc finansową wielu osób.
Po południu 2 sierpnia nadszedł czas. Najpierw trzeba było załadować dużą ciężarówkę wszystkimi darami, a następnie pojechaliśmy do klasztoru benedyktynów w Maria Laach, aby załadować dary, które zostały tam zebrane przez ojca Basiliusa.
Po błogosławieństwie udzielonym przez ojca Basiliusa, pojechaliśmy do Linz am Rhein. Z pobliskiego miasta Unkel i dalej z Bad Honnef mogliśmy zaprosić więcej darów, które zostały dla nas przygotowane. Po drodze, niedaleko Norymbergi, dołączył do nas dr Mirek, lekarz z Ukrainy. Wspiera nas i chciał skorzystać z okazji, aby spotkać się ze swoją matką w Secovcach, która przyjechała tam z Ukrainy.
Następnie udaliśmy się do opactwa Heiligenkreuz w Austrii. Tam wzięliśmy udział w niedzielnej mszy, a po przerwie na kawę udaliśmy się do Liptowskiego Miklasa, gdzie spędziliśmy noc.
W poniedziałek rano dotarliśmy do centrum romskiego. Centrum tętniło życiem, wiele dzieci bawiło się razem z grupą artystów na trawniku – z różnego rodzaju zajęciami. Były tam matki z niemowlętami, małe dzieci, a także dwie nowe pracownice Anna i Veronika. Byliśmy zachwyceni, że dołączyła do nas siostra Bernadetta i nasz tłumacz Rado.
Po przerwie silni mężczyźni byli gotowi do rozładunku.
Przez cały dzień odbywały się miłe spotkania … tak, nawet z „już” starymi przyjaciółmi!
I tak jak w poprzednich latach …. KAŻDY lubi być fotografowany.
I nowonarodzone dzieci: najmłodsze ma 5 dni, a bliźniaki mają już 1 rok.
Dzieci, które przychodzą do ośrodka, dobrze sobie radzą w tym czasie. Mogą się bawić, jeść i pić, a także są zachęcane i prowadzone w obszarze społecznym.
Żyją jednak w dwóch światach: w pięknym otoczeniu ośrodka… ale w ich domu wszystko jest inne.
W drodze z ośrodka do domu dziecka… nigdzie indziej nie widziałam tyle brudu.
A potem mała kaplica: ojciec Stephan, ksiądz z kościoła greckokatolickiego, wie, jak mówić o Bogu i inspirować dzieci.
Kaplica była przepełniona wszystkimi dziećmi, które śpiewały, modliły się i klaskały z serca.
Tak, i oczywiście każde dziecko otrzymało małą słodycz – ponieważ kiedy kogoś odwiedzasz, zabierasz ze sobą mały prezent.
Chciałbym podziękować wszystkim naszym dobroczyńcom
jeszcze raz
za ich wielkie wsparcie –
razem udało nam się,
mogliśmy dać wiele radości!
Bardzo dziękujemy!!!
Siostra M. Felicitas
sie 22, 2024 | AKTUALNOŚCI
Dnia 17.08.2024r po wrocławskich śladach naszego sługi Bożego ks. Jana Schneidera wędrowała grupa pielgrzymów z Mieszkowic, Szybowic i Nysy. Towarzyszyła nam grupa 8 naszych sióstr z Nysy. Modliliśmy się przy grobie ks. Schneidera prosząc o łaski, przeżywaliśmy wspólnie Eucharystię w kościele NMP na Piasku. W katedrze wrocławskiej zwiedziliśmy wystawę OBROŃCA KOBIET poświęconą naszemu słudze Bożemu. w kaplicy Mariackiej dziękowaliśmy za dar Jego 175 rocznicy święceń kapłańskich. Zwiedziliśmy również Panoramę Racławicką a na koniec , przed obliczem Matki Bożej Wspomożycielki Wrocławia, przed którą ks. Jan Schneider zawierzał każdego roku Stowarzyszenie, dziewczęta i nasze Zgromadzenie, odmówiliśmy wspólnie akt zawierzenia Maryi słowami modlitwy ks. Jana. To był cudowny czas łaski. Już jesteśmy umówieni na następną pielgrzymkę za rok:)
s. Barbara Mroziak
sie 7, 2024 | AKTUALNOŚCI
W dniach 16-31 lipca br. miałam okazję odbyć swój coroczny juniorat. Tym razem
w Rzymie. Czas ten był bardzo wymagający, nie tylko ze względu na wysokie temperatury, ale także z uwagi na wiele nowych doświadczeń. Jedność w różnorodności jaką jest wspólnota międzynarodowa pozwoliła mi jeszcze bardziej uwrażliwić się na drugiego człowieka, spojrzeć na to, jaka jest moja otwartość na inność. Zobaczyłam, że nie zawsze to, co wydaje mi się słuszne i właściwe, takie samo jest dla kogoś innego. I tu zaczyna się przestrzeń szacunku i przyjęcia drugiego człowieka we mnie. Życie na co dzień, przez ten krótki czas, w tej wspólnocie pozwoliło mi też dostrzec bardzo prostą rzecz- jeśli idziemy
w jednym kierunku ku Bogu, żadna bariera- językowa, kulturowa, zwyczajowa- nie jest
w stanie nas poróżnić.
Przez te dwa tygodnie mogłam zobaczyć i przeżyć duchowo różne „spotkania”
w wielu miejscach ważnych dla nas, osób wierzących. Jednak ze wszystkich tych miejsc, które trzeba zobaczyć będąc w Rzymie, dla mnie osobiście najważniejszym był kościół Quo Vadis i spotkanie z Chrystusem i Piotrem na drodze wiodącej z Rzymu.
„Dokąd idziesz Panie?”- myślę, że to pytanie można zadawać sobie każdego dnia, w każdej godzinie wówczas, gdy odwracam się plecami do zobowiązań, trudności, cierpienia, człowieka który przyprawia o ból głowy, do decyzji które trzeba podjąć. A Jezus idzie
w przeciwnym kierunku, aby wypełnić to wszystko od czego uciekam.
Bogu niech będą dzięki za ten czas.
s. M. Justyna
lip 19, 2024 | AKTUALNOŚCI
W piątek, 19 lipca zakończyły się w Domu Generalnym rekolekcje zakonne w języku suahili. W rekolekcjach brały udział nasze siostry z Tanzanii, które obecnie przebywają we wspołnotach w Europie, a które w tym roku nie polecą na urlop i rekolekcje do swojej ojczyzny. Rekolekcje prowadził ks. Alfred Shirma, który skończył właśnie studia w Rzymie i za miesiąc wraca do Tanzanii, by zająć się formacją kleryków w swojej diecezji. Dla sióstr, które brały udział w tych rekolekcjach był to czas odnowy duchowej ale i możliwośc wspólnej modlitwy w ojczystym języku. Dziękujmy Bogu za czas tych rekolekcji i jego owoce.
