sty 31, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota 3 tygodnia czasu zwykłego
Sobotnie wspomnienie Najświętszej Maryi Panny
Pierwsze czytanie List do Hebrajczyków 11:1-2,8-19
Czytanie podkreśla konieczność wiary, która akceptuje, że wszystko jest możliwe ze względu na wiarę w obietnicę Boga i oddają wszystko, bez względu na to, jak cenne, ze względu na wiarę w obietnicę Boga. Tekst podkreśla fundamentalną konieczność wiary, przedstawiając ją jako niezachwiane zaufanie do Bożych obietnic, nawet jeśli wydają się one nieprawdopodobne lub wykraczają poza ludzkie zrozumienie. Fragment ten podkreśla przykład patriarchów, zwłaszcza Abrahama, który przyjął słowo Boże bez widocznego dowodu, wyruszając w nieznane wyłącznie na podstawie boskiego zapewnienia. Ten rodzaj wiary wymaga całkowitego poddania się, gotowości do porzucenia tego, co znane, wartościowe, a nawet racjonalne z ludzkiego punktu widzenia, na rzecz czegoś znacznie większego – woli Boga i Jego ostatecznego planu. Wierzący opisani w tym fragmencie zrozumieli, że wiara w Boga wykracza poza wszelkie ziemskie zabezpieczenia; byli gotowi poświęcić wszystko, nawet swoje najcenniejsze dobra, ponieważ ufali w coś niewidzialnego, ale pewnego – spełnienie Bożych obietnic. To radykalne zaufanie przekształciło całą ich egzystencję, prowadząc ich do życia nie dla obecnego świata, ale dla nadziei na niebiańską ojczyznę. Podobnie, gdy kultywujemy taką wiarę w naszym własnym życiu, zmienia ona naszą perspektywę, ucząc nas, że prawdziwe spełnienie nie leży w ziemskich gwarancjach, ale w niezachwianej wierze, że Boże obietnice są większe niż wszystko, czego moglibyśmy się kiedykolwiek trzymać. Zastanówmy się: Jak bardzo jestem gotów zaufać Bożym obietnicom, nawet jeśli kwestionują one moje rozumowanie, moje plany lub moje rozumienie tego, co wydaje się możliwe?
Don Giorgio
sty 30, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Jan Bosko, kapłan
Piątek 3. tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie List do Hebrajczyków 10:32-39
List do Hebrajczyków 10:32-39 zachęca nas do wytrwałości w wierze, nawet w obliczu cierpienia i prób, przypominając nam, że wytrwałość jest kluczem do wypełnienia woli Bożej. Jako naśladowcy Chrystusa jesteśmy wezwani do pamiętania czasów, w których z radością znosiliśmy trudności, stojąc mocno pomimo sprzeciwu, wiedząc, że nasze zmagania nie poszły na marne. Fragment ten upewnia nas, że wiara wymaga wytrwałości i chociaż mogą pojawić się trudności, nie możemy cofać się w strachu lub zniechęceniu, ale pozostać niezłomni w nadziei. Boże obietnice są pewne, a Jego czas jest doskonały – „Ten, który nadchodzi, przyjdzie i nie będzie zwlekał”. To przypomina nam, że cierpienie jest tymczasowe, ale nagroda za wierność jest wieczna. Jesteśmy wezwani do życia wiarą, ufając Bożemu planowi, a nie ulegając obecnym trudnościom. Nasza wytrwałość nie polega tylko na czekaniu, ale na aktywnym zaufaniu, pozostaniu oddanym naszej wierze i pozwoleniu, by nasze zmagania ukształtowały nas na silniejszych, bardziej wiernych uczniów. Dzięki cierpliwości i wytrwałości otrzymamy spełnienie Bożych obietnic, ponieważ On jest zawsze wierny tym, którzy Mu ufają. Zastanówmy się: Czy w chwilach trudności lub cierpienia reaguję niezachwianą wiarą i ufnością w Boże obietnice, czy też pozwalam, by strach i zniechęcenie osłabiły moje oddanie dla Niego?
Don Giorgio
sty 29, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 3 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie – List do Hebrajczyków 10:19-25
Fragment ten podkreśla niezwykły przywilej wierzących w zbliżaniu się do Boga, możliwy dzięki ofierze Jezusa Chrystusa. Jako nasz Najwyższy Kapłan, otworzył On drogę do sanktuarium poprzez ofiarowanie swojego ciała, usuwając bariery, które niegdyś oddzielały ludzkość od Bożej łaski. Dzięki Jego ofierze jesteśmy zaproszeni do zbliżenia się do Boga ze szczerością, niezachwianą wiarą i sumieniem oczyszczonym Jego krwią. To wezwanie do wiary nie jest bierne, ale wymaga niezachwianej ufności w Boże obietnice, nawet w czasach niepewności. Mocne trzymanie się naszej nadziei jest niezbędne, ponieważ jest ona zakotwiczona nie w ludzkim wysiłku, ale w niezmiennej wierności Boga. Jednocześnie fragment ten podkreśla znaczenie wspólnoty chrześcijańskiej, przypominając wierzącym, że wiara nie jest przeznaczona do życia w izolacji. Zamiast tego jesteśmy wezwani do wspierania i zachęcania się nawzajem w miłości i dobrych uczynkach, tworząc środowisko, w którym wytrwałość i wzajemne budowanie wzmacniają ciało Chrystusa. Spotykanie się w Kościele i aktywne uczestnictwo w życiu Kościoła są niezbędne w naszym budowaniu wspólnoty jako członków Jego Ciała. Fragment ten służy zatem zarówno jako zapewnienie, jak i wezwanie do działania: zapewnienie, że przez Chrystusa mamy bezpośredni dostęp do Boga, oraz wezwanie do odpowiedzi z wiernością, wytrwałością i zaangażowaniem w życie miłości, nadziei i wspólnego oddania. Zastanówmy się: W jaki sposób mogę bardziej świadomie zbliżać się do Boga ze szczerością i wiarą, jednocześnie wzmacniając moje zaangażowanie w zachęcanie i podnoszenie na duchu innych w mojej wspólnocie wiary?
Don Giorgio
sty 28, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 3 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie List do Hebrajczyków 10:11-18
Jezus osiągnął wieczną doskonałość wszystkich, których uświęca. Jezus złożył jedną ofiarę za wszystkie grzechy ludzkości. Ofiara ta jest doskonała, ponieważ została złożona przez Syna Bożego. Jest On wolny od wszelkich grzechów i w Jego ofierze wszystkie grzechy są przebaczone. Wziął na siebie wszystkie nasze grzechy i złożył siebie w ofierze za wszystkie nasze grzechy, a nasze grzechy zostały przebaczone. Grzechy każdego z nas są odpuszczone w jednej ofierze Jezusa Chrystusa, który wcielił się i przyjął na siebie wszystkie nasze grzechy, będąc jednocześnie wolnym od jakiegokolwiek grzechu. W ten sposób prawo Boże zostaje włożone do serca każdego człowieka i wypisane na jego umyśle. Ofiara Jezusa zachęca nas do refleksji nad bezgranicznym miłosierdziem Boga i głębią Jego pragnienia, abyśmy mieli udział w Jego boskim życiu. Wyzywa nas do przyjęcia wolności i odkupienia, które On oferuje, pozwalając Jego przemieniającej miłości kierować naszymi myślami, decyzjami i działaniami. Poprzez swoje wieczne kapłaństwo Jezus nie tylko nas uświęca, ale także uzdalnia nas do życia jako nowe stworzenia, pojednane z Bogiem i powołane do odzwierciedlania Jego łaski światu. To czytanie jest wezwaniem do wdzięczności i przypomnieniem trwałej obietnicy, że w Chrystusie otrzymujemy pełne przebaczenie i głęboką miłość. Zastanówmy się: Jak mogę głębiej przyjąć dar doskonałej ofiary Jezusa w moim codziennym życiu, pozwalając, by Jego prawo zostało wypisane na moim sercu?
Don Giorgio
sty 27, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Tomasz z Akwinu, kapłan, lekarz
Wtorek 3. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – List do Hebrajczyków 10:1-10
Fragment Listu do Hebrajczyków 10:1-10, czytany we wtorek trzeciego tygodnia czasu zwykłego, zawiera głęboką refleksję na temat przemieniającej mocy ofiary Chrystusa i Jego doskonałego posłuszeństwa woli Ojca. Słowa: „Oto jestem! Przychodzę, aby być posłusznym Twojej woli”, podkreślają głęboką zmianę, jaką przynosi Jezus – zlikwidowanie starego systemu powtarzających się ofiar i zastąpienie go pojedynczą, wystarczającą ofiarą własnego ciała. Ofiary Starego Testamentu, choć ustanowione przez Boga, były ostatecznie niekompletne i służyły jedynie jako zapowiedź prawdziwej i doskonałej ofiary, która miała nadejść. Wcielenie Chrystusa nie było jedynie aktem boskiej interwencji, ale aktem głębokiej pokory i posłuszeństwa. Chętnie przyjął ludzką naturę, w pełni przyjmując plan zbawienia Ojca, pokazując, że prawdziwej świętości nie osiąga się poprzez zewnętrzne rytuały, ale poprzez całkowite poddanie się woli Bożej. Ofiarując się „raz na zawsze”, Jezus wypełnił obietnicę odkupienia, umożliwiając ludzkości uświęcenie i pociągnięcie do głębszej komunii z Bogiem. Jego posłuszeństwo jest dla nas zaproszeniem do dostosowania naszego życia do Bożej woli, ufając, że dzięki Chrystusowi my również możemy uczestniczyć w świętości, którą On oferuje. Zastanówmy się: W jaki sposób mogę pełniej poddać swoją wolę Bogu, podążając za Chrystusowym przykładem posłuszeństwa i ufności w plan Ojca?
Don Giorgio
