mar 3, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 3. tygodnia Wielkiego Postu
Święty Kazimierz
Ewangelia – Łukasza 4:24-30
„Zaprawdę powiadam wam: Żaden prorok nie jest przyjęty we własnej ojczyźnie”. Jest to ostrzeżenie, które Jezus daje nam z powodu naszych uprzedzeń i pochopnego osądzania ludzi wokół nas. Mamy ich wiele w naszym życiu. Zwykli ludzie wokół nas, członkowie naszej rodziny, często nie mają szczególnej wartości w naszych oczach. Cokolwiek robią, natychmiast oceniamy to jako bezużyteczne lub bezwartościowe. Taka postawa jest sprzeczna z wolą Boga. Jezus mówi, że Bóg ma inny sposób patrzenia na ludzi. Osoby, które nie mają wartości przed innymi osobami, mają wartość przed Bogiem. Bóg ich wybiera i stają się oni narzędziami Bożej łaski. Ponieważ ci ludzie są otwarci na działanie Boga w ich życiu. Natomiast my, którzy osądzamy innych i nosimy w sobie uprzedzenia, często jesteśmy zamknięci na działanie Boga w naszym życiu. Nasza pycha zamyka nas na łaskę Bożą, a nasza pokora otwiera nas na łaskę Bożą. Zastanówmy się: Wielki Post to czas refleksji nad tym, czy nie zamykam się na łaskę Bożą swoimi uprzedzeniami i pochopnymi osądami na temat innych.
mar 2, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela Wielkiego Postu
Ewangelia – Jana 2:13-25
„Zabierzcie to wszystko i przestańcie zamieniać dom mego Ojca w targowisko”. Świątynia oznacza obecność Boga. Boga, który zniża się do przebywania z ludźmi, których przyjął jako swoich, ze wszystkimi ich wadami i słabościami. Jego obecność jest bezinteresowna. Ta bezinteresowna obecność ma na celu stworzenie kultury wzajemnej bezinteresownej miłości. Stał się natomiast rynkiem, na którym wszystko jest kalkulowane i nic nie jest bezinteresowne. Wszystko jest nastawione na zysk. W domu Pana, który bezinteresownie daje wszystko, zapanowała kultura rynkowa. Dlatego Jezus był tak wściekły z tego powodu. Kultura bazaru, która jest całkowicie sprzeczna z obecnością Boga, która jest darmową manifestacją Jego miłości. Bóg jest również obecny w naszym sercu. Tak więc, my również czynimy je odpowiednim dla obecności Boga. Nie możemy uczynić z naszego serca bazaru z kalkulacjami i szukaniem zysków. Musimy zachować nasze serce jako dom naszego Ojca z bezinteresowną miłością do innych. Jeśli uczyniliśmy z naszego serca targowisko, powitajmy Jezusa, aby je oczyścił. Zastanówmy się: Wielki Post to czas na przyjęcie Jezusa, aby przemienił nasze serce w dom Ojca.
mar 1, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Sobota drugiego tygodnia Wielkiego Postu
Pierwsza sobota: Zawierzmy się Niepokalanemu Sercu Maryi
Ewangelia – Łk 15:1-3,11-32
„Wtedy wpadł w gniew i nie chciał wejść, a ojciec jego wyszedł, aby go przebłagać”. Przypowieść o synu marnotrawnym jest przypowieścią o wspaniałomyślnym Ojcu. Widać to w jego podejściu do młodszego syna, ale jest to również bardzo widoczne w jego podejściu do starszego syna. Starszy syn, widząc powitanie, jakie otrzymał młodszy syn, rozgniewał się i odmówił przyłączenia się do szczęścia rodziny. Nie rozumie swojego ojca. Wtedy ojciec wychodzi i błaga go. Bóg Ojciec przychodzi w poszukiwaniu nas, którzy nie rozumieją Jego woli. Przyszedł nas szukać w osobie Jezusa Chrystusa, Drugiej Osoby Trójcy Świętej. Nie tylko wychodzi na poszukiwanie syna, ale także błaga go. Bóg Ojciec przez Swojego Syna błaga nas, abyśmy weszli do radości Królestwa Bożego. A słowa Ojca są tak hojne: „wszystko, co mam, jest twoje”. Taka jest miłość Boga Ojca. Zastanówmy się: Wielki Post to czas, aby dogłębnie zrozumieć miłość Boga Ojca do nas.
mar 1, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 2. tygodnia Wielkiego Postu
Pierwszy piątek: Powierzmy się Najświętszemu Sercu Jezusa
Ewangelia – Mateusz 21:33-43,45-46
„Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym”. Chodzi o Jezusa Chrystusa, który został porzucony i ukrzyżowany. Jezus Chrystus stał się zwornikiem naszego zbawienia. Stał się zwornikiem nowego świata, który cieszy się owocami odkupienia. Ale ta przypowieść odnosi się również do nas. Ponieważ historia jest kontynuowana. Otrzymaliśmy nową winnicę, którą jest Kościół. Mamy wydawać owoce dla zwornika. Ale kiedy wykorzystujemy łaskę dla własnych egoistycznych interesów, nie przywiązując właściwej wagi do kamienia węgielnego, popełniamy ten sam błąd, co słudzy z przypowieści. Mamy przynosić owoce i być przekazani Jezusowi Chrystusowi. Cała chwała i cześć należą do Niego. Zamiast tego, jeśli zbieramy całą chwałę i cześć dla siebie, jest to złe. Zastanówmy się: Wielki Post to czas, aby upewnić się, że cała chwała i cześć jest oddawana Bogu, a nie bierzemy jej dla siebie.
lut 28, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek drugiego tygodnia Wielkiego Postu
Ewangelia – Łukasza 16:19-31
„Ale to nie wszystko: między nami a wami powstała wielka przepaść, aby nikt, gdyby chciał, nie mógł przejść z naszej strony na waszą i aby nikt nie mógł przejść z waszej strony na naszą”. Kto stworzył tę wielką przepaść? Ta przepaść nie jest dziełem Boga. Ale jest dziełem tego bogatego człowieka. Ten bogacz swoim stylem życia i postawą wobec Łazarza za życia na ziemi stworzył tę przepaść. Ubierał się w purpurę i wytworne płótno i każdego dnia wystawnie ucztował. Tak więc każdego dnia powiększał tę przepaść, czyniąc odrębne życie od biednego Łazarza, który leżał tam pokryty ranami. A ten biedak pragnął tylko nasycić się resztkami, które spadły ze stołu bogacza. Obojętność bogacza wobec biedaka, który znajduje się przed jego oczami, stworzyła tę przepaść. Kiedy jesteśmy obojętni wobec biednych i zmarginalizowanych osób w społeczeństwie, robimy to samo. Tworzymy przepaść między Bogiem a nami. Oddalenie od ubogich jest oddaleniem od Boga. Zastanówmy się: Wielki Post to czas, aby pozbyć się obojętności wobec ubogich i potrzebujących.
lut 27, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 2. tygodnia Wielkiego Postu
Święty Oswald
Ewangelia – Mateusza 20:17-28
„[…] kto by między wami chciał być wielki, niech będzie sługą waszym, a kto by chciał być pierwszy między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, tak jak i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu”. Jezus szedł w kierunku Jerozolimy i wyraźnie powiedział swoim uczniom, co się tam wydarzy: Jego potępienie, śmierć na krzyżu i zmartwychwstanie. Uczniowie dali się jednak ponieść innej myśli. Pochodziła ona od matki Zebedeusza i dotyczyła uprzywilejowanych stanowisk dla jej synów. Za tą myślą poszli wszyscy apostołowie. Jezus wykorzystał tę sytuację, aby nauczać fundamentalnej zasady nowego porządku, który zostanie ustanowiony wraz z Jego misją w Jerozolimie. Przywilejem w Królestwie Bożym jest bycie sługą. Największym przywilejem jest oddanie własnego życia dla innych. Jezus Chrystus ustanawia ten nowy paradygmat porządku świata, aby zbawić ludzkość. Oddaje swoje życie, aby zbawić ludzkość. Jest Bogiem i umiera za nas na krzyżu. Jeśli chcemy do Niego należeć, musimy oddać swoje życie za innych. Zastanówmy się: Wielki Post przypomina nam, abyśmy upodobnili się do Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie na okup za nas i za wielu.
