IV Niedziela Wielkiego Postu (Niedziela Laetare)
Pierwsze czytanie – 1 Samuel 16:1,6-7,10-13
„Bóg nie widzi tak, jak widzi człowiek: człowiek patrzy na pozory, lecz Pan patrzy na serce”. Jakie to wspaniałe! Pan patrzy na serce, a nie na pozory. Wyobraź sobie, ile czasu poświęcamy na to, by nasze pozory były atrakcyjne dla innych. W wielu okolicznościach naszym jedynym zmartwieniem jest ocena innych. Pan patrzy na serce, ponieważ to przez serce On działa. Możemy stać się Jego narzędziami tylko wtedy, gdy nasze serce pozwala Mu działać przez nas. W tekście czytamy, że po namaszczeniu „duch Pański wstąpił na Dawida i pozostał z nim od tego dnia”. Tak właśnie dzieje się, gdy nasze serce jest gotowe na przyjęcie Pana. Pan chwyta nas i działa przez nas. Przygotujmy więc nasze serce w pokorze, w trosce o drugiego, w opiece nad słabymi. Nasze serce staje się gotowe dla Pana, gdy staramy się kochać, gdy kochamy. Zdolność do miłości to zdolność serca do bycia narzędziem Pana. Rozumiemy to, gdy widzimy tak, jak widzi Bóg, a nie jak widzą ludzie. Zastanówmy się: Wielki Post wzywa nas do widzenia tak, jak Bóg widzi nas i innych.