Czwartek, 3 listopada

Czwartek, 3 listopada

Czwartek 31 tygodnia czasu zwykłego

Święty Marcin de Porres, zakonnik

Ewangelia – Łk 15, 1-10

Ta Ewangelia mówi o tym, jak już teraz tworzyć radość nieba w naszych wspólnotach i rodzinach. Jezus uczy nas, jak to robić. Tak działa w niebie, tak działa we wspólnocie tego pasterza, która składa się z niego, jego sąsiadów i przyjaciół. Kiedy każdy członek wspólnoty uczy się kochać jak ten człowiek, powstaje ta radość. Poszukiwanie zaginionego jest dla niego ważne, bo zaginiony jest wyjątkowy i niezastąpiony. On kocha tę jedną. Kocha tę owcę ze względu na to, czym ta owca jest. Ta owca należy do niego, do jego serca. Więc to właśnie ta miłość skłania go do poszukiwań. I ta miłość jest bezwarunkowa, gdyż nie widzimy żadnych wymówek, że nie szuka. Nic nie powstrzymuje go przed szukaniem. Nawet 99 owiec go nie powstrzymuje. A kiedy znalazł owce, jest gotów podzielić się swoją radością. Jego radość staje się radością wspólnoty. Jego przyjaciele i sąsiedzi są gotowi dzielić jego radość, ponieważ uczestniczyli w jego bólu straty. Widzimy tu wspólnotę, w której każda pojedyncza rzeczywistość każdego człowieka jest ważna dla całej wspólnoty. Tam tworzy się radość nieba.

Środa, 2 listopada

Środa, 2 listopada

Zaduszki

Ewangelia – Łk 7, 11-17

Życie jest jedyną drogą do wiecznej relacji z Bogiem. Widzimy w tej Ewangelii piękny obraz. Jezus zbliża się do płaczącej wdowy i mówi jej: „Nie płacz”. Zmartwychwstanie jest efektem wiecznej obecności tej bezwarunkowej miłości Boga w naszym życiu. Śmierć staje się momentem bezwarunkowego posiadania tej miłości podarowanej przez bezwarunkowe miłosierdzie tej miłości. Miłości, która widzi płaczącą wdowę pośród wielkiej liczby ludzi. Miłość, która widzi płaczącą wdowę, której wszystkie marzenia zostały zburzone, gdyż jej jedyny syn nie żyje. Miłość, która kładzie rękę na trumnie, aby zatrzymać niosących. Miłość, która mówi do zmarłego: „Młodzieńcze, mówię ci, wstań”. Ta bezwarunkowa miłość zaczyna się w nas jak ziarno, a wyrasta, gdy dajemy tej miłości przestrzeń w naszych sercach. Podbija ona wszystkie aspekty życia. Przenika każdą komórkę naszego życia, każdy aspekt naszego życia, każdą chwilę naszego życia. Ta miłość przejmuje całkowitą kontrolę nad naszym życiem bezwarunkowo i wiecznie. Znika dystans między kochającym a kochanym. To jest moment wyzwolenia. To jest zmartwychwstanie. „A umarły usiadł i zaczął mówić, a Jezus oddał go matce. Wszyscy byli pełni podziwu i chwalili Boga…”. Jezus przywraca syna matce jako nowe stworzenie. Relacja osiąga swoją pełnię.

Konkurencja i porównywanie

Konkurencja i porównywanie

Konkurencja i porównywanie często czynią cię nieszczęśliwym. Każdy z nas jest wyjątkowy i ma coś unikalnego do wniesienia. Czerp inspirację od innych. Stawiaj sobie wyzwania. Ale to nie powinno sprawić, że będziesz ślepo naśladować innych, co spowoduje frustracje i nieszczęście. Znajdź w sobie to, co najlepsze, zainspirowany przez innych, zachęcony przez innych i daj to, co jest w tobie najlepsze i bądź szczęśliwy w tym, co dajesz. W tym co najlepsze, co dajesz, znika konkurencja i porównania, pojawia się wyjątkowość i szczęście.

Don Giorgio