Czwartek, 18 lipca

Czwartek, 18 lipca

Czwartek 15 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Mateusza 11:28-30
„Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja wam sprawię odpocznienie”. Te słowa są zawsze pocieszające pod koniec pracowitego dnia lub tygodnia. Jezus wzywa nas do odpoczynku. Jezus wzywa nas, ponieważ widzi naszą pracę, nasze ciężary i to, jak bardzo jesteśmy zmęczeni. Ta myśl jest pocieszająca. Często nasz trud i ciężka praca pozostają niezauważone przez innych. Ale jest Jezus, który to widzi i nie tylko widzi i rozpoznaje, ale obiecuje nam odpoczynek. Odpoczynek, który obiecuje, jest odpoczynkiem, którym możemy się cieszyć, jeśli uczymy się od Niego. Ten odpoczynek jest odpoczynkiem, który pochodzi z przyjęcia Jego jarzma. Jego jarzmem jest pokora serca. Kiedy jesteśmy pokorni, znajdujemy odpocznienie. Jesteśmy niespokojni, ponieważ nie jesteśmy pokorni w sercu. Kiedy mamy swoje jarzmo na ramionach, jest ono ciężkie, ponieważ jest to ciężar naszego ego. Ale jarzmo Jezusa jest łatwe i lekkie, ponieważ polega na byciu bezinteresownym. Kiedy nie jesteśmy samolubni, wszystkie nasze ciężary stają się lekkie i łatwe. Musimy to rozpoznać. To jest to, czego Jezus prosi nas, abyśmy się od Niego nauczyli. Zastanówmy się: Czy jestem świadomy, że mogę cieszyć się odpoczynkiem obiecanym przez Jezusa, stając się bardziej pokornym?

Środa, 17 lipca

Środa, 17 lipca

Środa 15 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Mateusza 11:25-27
„Jezus zawołał: 'Błogosławię Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed uczonymi i mądrymi, a objawiłeś je prostaczkom'”. Relacja z Bogiem nie polega na tym, że możemy uczyć się z książek, ani nie zależy od naszych talentów. Zależy od tego, jak bardzo potrafimy odnosić się do Boga. Tutaj Jezus objawia nam, jaka jest najlepsza postawa w relacji z Bogiem. Bóg objawia to dzieciom. Ponieważ Bóg Ojciec posłał swojego jedynego syna, aby objawił Jego miłość. A kiedy stajemy się synami i córkami w Jezusie Chrystusie, rozumiemy Boga Ojca. Kiedy stajemy się dziećmi Bożymi, możemy dobrze odnosić się do Boga Ojca. Musimy nauczyć się od Jezusa, jak stać się synami i córkami Boga. Zastanówmy się: Jak bardzo patrzę na Jezusa, aby nauczyć się być synem lub córką Boga?

Wtorek, 16 lipca

Wtorek, 16 lipca

Matki Bożej z Góry Karmel
Wtorek 15 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Mateusz 11:20-24
„Jezus zaczął ganić miasta, w których dokonał większości swoich cudów, ponieważ odmówiły pokuty”. To bardzo ważne. Bóg daje łaskę, a kiedy odmawiamy współpracy z łaską, bardzo trudno jest Bogu interweniować w naszym życiu. Ponieważ odmawiamy pokuty. Kiedy odmawiamy pokuty, Bóg musi działać w inny sposób, który może cię zranić. Pomimo tego, że ludzie z tych miast byli naocznymi świadkami dzieł Jezusa, pozostali skruszeni, przez co stali się bardziej odpowiedzialni i podlegali większemu osądowi. Przesłanie podkreśla, że skrucha, prawdziwe odwrócenie się od grzechu i zmiana serca, są niezbędne, aby dostosować się do woli Bożej. Służy jako przypomnienie, że odrzucenie łaski utrudnia Bożą interwencję w naszym życiu, często prowadząc do trudniejszych konsekwencji. Jednak fragment ten odzwierciedla również nieustanne Boże wezwanie do pokuty, nie tylko po to, by potępić, ale by zachęcić do powrotu do Niego, podkreślając ciągłe możliwości, jakie Bóg daje nam, abyśmy odpowiedzieli na Jego łaskę skruszonym sercem. Zastanówmy się: Czy współpracuję z Bożym planem poprzez moją skruchę?

Siostry Maryi Niepokalanej w Zinnowitz (1916-2004)

Siostry Maryi Niepokalanej w Zinnowitz (1916-2004)

W dniu 30 czerwca 2024 r. w Domu św. Ottona w Zinnowitz odsłonięto tablicę pamiątkową upamiętniającą pracę Sióstr Maryi Niepokalanej w tym miejscu.
Z tej okazji przełożona regionalna Sióstr Maryi, s. M. Cordula Klafki, udała się do Zinnowitz wraz z innymi siostrami, z których niektóre również działały w Zinnowitz.
W krótkim przemówieniu s. Cordula przypomniała błogosławioną pracę sióstr, które pracowały tutaj od 1916 do 2004 roku. W latach sześćdziesiątych w Otto Heim było do 30 sióstr, które były szczególnie aktywne w pracy z dziećmi i młodzieżą, co było dobrą okazją, zwłaszcza w czasach NRD, do organizowania nabożeństw, katechezy i religijnych tygodni dla dzieci, a także rekreacji i zajęć rekreacyjnych. Ówczesny biskup Berlina, kardynał Alfred Bengsch, również bardzo chciał wzmocnić wiarę dzieci i młodzieży, a także przybywających tu gości.
S. Cordula kontynuowała: „Do dziś byłe dzieci i goście przychodzą do tego miejsca raz po raz, aby przypomnieć sobie wiele wspaniałych godzin, które tu spędzili”. Ona sama również tam stacjonowała i ma miłe wspomnienia z tego czasu, kiedy stawiała pierwsze kroki w życiu zakonnym.
Niech to miejsce nadal będzie miejscem, w którym ludzie mogą znaleźć odpoczynek dla ciała i duszy oraz umocnić się w wierze.

Poniedziałek, 15 lipca

Poniedziałek, 15 lipca

Święty Bonawentura, biskup
Poniedziałek 15. tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia Mateusza 23:8-12
„Największy z was niech będzie waszym sługą. Każdy, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony”. To jest nasze powołanie, być sługą. A jeśli chcemy być sługami, musimy się uniżyć. Każda sytuacja, każda chwila jest wezwaniem do bycia sługą? Jak mogę stać się sługą? Najlepszym sposobem na bycie sługą jest zastanowienie się, jak mogę służyć temu, kto jest blisko mnie. W każdej chwili muszę zadawać sobie pytanie: „Jak mogę służyć osobie, która jest blisko mnie?”. Ilekroć próbuję stać się sługą, staję się uczniem Chrystusa. Ilekroć próbuję uzyskać służbę od innych, oddalam się od uczniostwa. Zastanówmy się: Na ile jestem sługą?