wrz 26, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Wincenty a Paulo, kapłan
Piątek 25 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Mateusz 9:35-37
„Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało; proście więc Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo”. Są to słowa Jezusa Chrystusa dotyczące trzody, która podąża za Jezusem Chrystusem. Jest to prawdą nawet dzisiaj. Ludzi, którzy naprawdę chcą podążać za Jezusem Chrystusem, jest wielu. Ale jest bardzo niewielu robotników, którzy są gotowi na to pracować. Ci, którzy chcą pracować, chcą pracować dla siebie. Ale w tym fragmencie możemy również zobaczyć, jak bardzo Jezus liczy na każdego z nas, abyśmy byli robotnikami dla Królestwa Bożego. Prosi nas, abyśmy modlili się do Ojca o posłanie robotników na żniwo. Ale jest to również wezwanie do bycia robotnikami. Wincenty a Paulo stał się robotnikiem, będąc blisko ubogich i zepchniętych na margines. Zbierał plony dla Pana, stając się Jego miłością dla ubogich. Tak więc, gdy ktoś jest w potrzebie wokół ciebie, masz powołanie, aby być robotnikiem dla Królestwa Bożego, będąc twarzą Boga dla tej osoby. Zastanówmy się: Czy staję się robotnikiem dla Królestwa Bożego, będąc miłością Boga dla potrzebującego przede mną?
Don Giorgio
wrz 25, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 25. tygodnia czasu zwykłego
Święci Kosma i Damian, męczennicy
Ewangelia – Łukasza 9:7-9
„I bardzo pragnął ujrzeć Jezusa”. Skąd pochodzi niepokój Heroda, tetrarchy. Pochodzi z poczucia winy za to, co zrobił Janowi Chrzcicielowi. Pochodzi z wiadomości, które niektórzy ludzie mówili, „że Jan zmartwychwstał”. Jego ciekawość nie wynika więc z chęci poznania Jezusa. Ale aby zobaczyć, jak Jan zmartwychwstał, zmartwychwstały Jan. Powodów do poznania Jezusa może być w naszym życiu wiele. To, co musimy zrobić, to oczyścić naszą intencję podążania za Jezusem. Naszą intencją pójścia za Jezusem nie może być ciekawość, ale miłość do Niego. Często nasze intencje mogą być skażone. Wtedy musimy oczyścić nasze intencje. Zastanówmy się: Czy naśladuję Jezusa?
Don Giorgio
wrz 24, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Środa 25 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Łukasza 9:1-6
„Nie bierz nic na podróż”. Ponieważ jest to podróż łaski. Podróż w celu głoszenia Dobrej Nowiny jest podróżą Łaski. Ani twoja laska, ani plecak nie zapewnią ci wystarczającego wsparcia dla twojej misji. To Łaska zrobi różnicę. Pieniądze czy zapasowa tunika nie są zasobami pozwalającymi na podjęcie misji głoszenia Królestwa Bożego. To jest Łaska Boża. Jest to Łaska, którą otrzymałeś od Jezusa Chrystusa. To twoja osobista relacja z Jezusem dała ci tę Łaskę. Wszyscy mamy tę samą misję jako ochrzczeni wierni. Jesteśmy powołani do głoszenia Dobrej Nowiny, gdziekolwiek jesteśmy. Nie myśl o niczym innym. Nie skupiaj się na niczym innym – po prostu zaufaj Bożej łasce i pielęgnuj swoją relację z Jezusem. Wtedy będziesz wspaniałym misjonarzem. Zastanówmy się: Czy głosząc Dobrą Nowinę ufam Łasce, czy polegam na innych rzeczach?
Don Giorgio
wrz 24, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 25 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia – Łukasza 8:19-21
Kiedy Jezus powiedział: „Moją matką i moimi braćmi są ci, którzy słuchają słowa Bożego i wprowadzają je w czyn”. Odnosił się również do tego, co robili w tym momencie. Matka Maria przyszła do Niego, ale stała na zewnątrz i czekała na spotkanie. Dzieje się tak, gdy słuchasz Słowa Bożego i wprowadzasz je w życie. Słuchasz Słowa Bożego i uczysz się stać na zewnątrz dla Pana. Słuchasz Słowa Bożego i uczysz się czekać na Pana. Kiedy słuchasz Słowa Bożego i wprowadzasz je w życie, to już nie to, kim jesteś, będzie determinować twoje działania, ale to Słowo Boże będzie determinować twoje działania. Często chcemy praktykować Słowo Boże jako to, kim jesteśmy. Ale to nie jest właściwy sposób praktykowania Słowa Bożego. Musimy stać się tym, o co prosi nas Słowo Boże. A nie praktykować Słowo Boże takimi, jakimi jesteśmy. Niech Słowo Boże cię modeluje. A nie praktykować Słowo Boże, jako model. Zastanówmy się: Jak praktykuję Słowo Boże, jako ten, kim jestem lub jako ten, kim chcę się stać?
Don Giorgio
wrz 22, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Pius z Pietrelciny (Ojciec Pio), kapłan
Poniedziałek 25. tygodnia okresu zwykłego
Ewangelia – Mateusza 16:24-27
„Kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je”. Naśladowanie Jezusa to nie tylko wyrzeczenie się samego siebie i wzięcie swojego krzyża, ale także coś równie ważnego. To właśnie jest wyjaśnione w tym zdaniu. Kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. Pierwsza część tego zdania dotyczy wyrzeczenia się i wzięcia krzyża. To właśnie dzieje się, gdy tracimy życie ze względu na Jezusa Chrystusa. Ale tutaj On składa obietnicę. Ci, którzy tracą życie ze względu na Niego, znajdą je. Oznacza to, że po utracie życia musimy go szukać i znaleźć. Jezus obiecuje, że je znajdziemy. Gdzie? Znajdziemy życie w osobie Jezusa Chrystusa. To właśnie w naszej osobistej relacji z Jezusem odnajdujemy to życie. Sakramentalnie robimy to w chrzcie, w komunii świętej. Ale to musi stać się spersonalizowane w naszej osobistej relacji z Jezusem. Wiele razy w naszym chrześcijańskim życiu dzieje się tak, że wyrzekamy się siebie i bierzemy swój krzyż, ale nie udaje nam się spotkać życia w naszej osobistej relacji z Jezusem. Jezus, ta Osoba, musi cię przemodelować. Zastanówmy się: Na ile moje wyrzeczenia poprawiają moją osobistą relację z Jezusem?
Don Giorgio
