lis 8, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Poświęcenie Bazyliki Laterańskiej – Święto
Ewangelia – Jana 2:13-22
„Zabierzcie to wszystko i przestańcie zamieniać dom mego Ojca w targowisko”. Jezus prosi o usunięcie wszystkich rzeczy, które czynią z naszego serca targowisko. Tak jak Jezus wypędził kupców i handlarzy pieniędzmi, tak my jesteśmy zaproszeni do zidentyfikowania i usunięcia wszystkiego, co zaśmieca lub psuje czystość naszych serc. Mogą to być rozproszenia, niezdrowe przywiązania lub niewłaściwe priorytety, które powstrzymują nas od skupienia się na Bogu. Nasze serca, które mają być świątyniami dla Boga, mogą stać się zagracone i chaotyczne, wypełnione rozproszeniami, niewłaściwymi pragnieniami i niepokojami – podobnie jak ruchliwy rynek. Tak jak kupcy i kantorzy zamienili świątynię w miejsce transakcji, tak my często pozwalamy zewnętrznym wpływom zamienić nasze wewnętrzne życie w przestrzeń niepokoju, zaabsorbowania i duchowego zaniedbania. Te przywiązania i nawyki mogą subtelnie pochłaniać naszą energię i skupienie, powstrzymując nas od doświadczania prawdziwego pokoju i więzi z Bogiem. Fragment ten wzywa nas do bliższego przyjrzenia się „rynkowi” w nas – tym obszarom, w których nasze priorytety mogą być źle dopasowane, gdzie troski materialne lub zmartwienia przyćmiewają nasz wyższy cel. Świadomie badając i usuwając te rozproszenia, tworzymy przestrzeń dla Bożej obecności, aby pełniej zamieszkała w naszych sercach. Zasadniczo, działania Jezusa przypominają nam o potrzebie regularnej odnowy duchowej. Przyjęcie praktyk takich jak cisza, modlitwa i prostota może pomóc nam na nowo ustawić nasze serca, przekształcając je z powrotem w miejsca modlitwy, pokoju i celu. Zastanówmy się: Co wpuszczam do swojego serca, co do niego nie należy?
Don Giorgio
lis 8, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 31 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia Łukasza 16:1-8
„Pan pochwalił nieuczciwego zarządcę za jego przebiegłość. Albowiem dzieci tego świata są bardziej przebiegłe w postępowaniu ze swoim rodzajem niż dzieci światłości”. Jest to bardzo zagadkowe stwierdzenie. Głównym przesłaniem jest kontrast między bystrością zarządcy a często brakiem przewidywania lub strategii wśród „dzieci światłości”. Nie chodzi o pochwałę nieuczciwości zarządcy, ale o jego bystrość w radzeniu sobie z sytuacją. Świat poza Kościołem jest bardzo bystry w radzeniu sobie z własnym gatunkiem. Ale często ludzie w Kościele nie są tak bystrzy w radzeniu sobie ze swoją sytuacją. Musimy być przebiegli w szerzeniu Ewangelii. Podobnie jak zarządca, chrześcijanie są powołani do bycia mądrymi i strategicznymi w tym, jak angażują się w świat. Korzystaj z dostępnych zasobów, możliwości i relacji, aby wspierać misję Ewangelii. Rozpoznaj znaczenie czasu i działaj zdecydowanie w dzieleniu się przesłaniem Chrystusa. Przypowieść ta zachęca wierzących do celowego i proaktywnego działania na drodze wiary. Nie chodzi o popieranie nieuczciwości, ale o przyjęcie postawy strategicznego zarządzania w szerzeniu Ewangelii i życiu wartościami chrześcijańskimi w złożonym świecie. Zastanówmy się: Jak mogę być bardziej celowy i zaradny w wykorzystywaniu moich talentów i możliwości, aby służyć innym i rozwijać misję Jezusa w moim codziennym życiu?
Don Giorgio
lis 7, 2024 | CHLEB POWSZEDNI
Czwartek 31 tygodnia czasu zwykłego
Ewangelia Łukasza 15:1-10
Radość skruszonego grzesznika jest bardzo ważnym elementem. Radość z odnalezienia zagubionej lampy. Jest to ważne, ponieważ jeden element, którego brakuje, czyni ją doskonałą. Przypowieści o zagubionej owcy i zgubionej monecie przypominają nam o wewnętrznej wartości każdego człowieka. Każda osoba, bez względu na to, jak daleko zbłądziła lub jak mała może się czuć, jest głęboko ceniona w oczach Boga. Podkreśla to, że nasza duchowa całość nie jest kompletna, dopóki każda część nas nie zostanie pojednana. Doskonałość nie polega na posiadaniu większości cnót przy jednoczesnym ignorowaniu wad. Prawdziwy duchowy wzrost pochodzi z uznania tego, czego nam brakuje i poszukiwania tego. W ten sam sposób, w jaki pasterz nie spoczywa, dopóki zagubiona owca nie zostanie odnaleziona, jesteśmy wezwani do aktywnej pracy nad naszymi wadami, aby osiągnąć duchową pełnię. Wezwanie do „szukania, aż znajdziemy” podkreśla znaczenie wytrwałości w naszym duchowym życiu. Tak jak kobieta z przypowieści niestrudzenie poszukuje zagubionej monety, tak i my musimy pozostać pilni i zdeterminowani w kultywowaniu cech, których nam brakuje. Świętowanie odnalezienia zguby odzwierciedla boską radość i wspólnotową radość, która przychodzi wraz ze skruchą i wzrostem. To przypomnienie, że każdy krok w kierunku pełni jest nie tylko indywidualnym triumfem, ale także powodem do zbiorowego świętowania. Zastanówmy się: Jakie są „zagubione monety” lub „brakujące owce” w moim życiu – cechy, nawyki lub aspekty mojego charakteru, które odłożyłem na bok lub przeoczyłem – i jak mogę zacząć aktywnie ich szukać i pielęgnować?
Don Giorgio
lis 5, 2024 | AKTUALNOŚCI
Ostatni dzień modlitwy różańcowej w Parafii sw. Apostołów Mateusza i Macieja w Brzeziu, to szturm świętych. Dzieci, które regularnie modliły się różaniec w nagrodę przebierają się za podanego im świętego lub błogosławionego, których relikwie są w posiadaniu parafii. W tym roku było więcej dzieci, które kochają Matkę Boża Różańcową niż parafia ma relikwi, dlatego pozostałe też mogły przebrać się za świętego, którego szczególnie kochają. Wśród świętych znalazła się też nasza Sługa Boża S. Maria Dulcissima. Czy Ją znajdziecie?
Bogu niech będą dzięki za Świętych, którzy modlą się za nas oraz za te dzieci i ich rodziny, które w modlitwie różańcowej szukają sił i oparcia.
s. Janina
lis 5, 2024 | AKTUALNOŚCI
W Uroczystość Wszystkich Świętych kierujemy nasze mysli ku naszym patronom. Z wdzięcznością w sercu zwracamy się do świętych i błogosławionych Kościoła, którzy troszczą się o chwałę Boga w Trójcy Świętej Jedynego, którzy orędują w naszych potrzebach.
Nasza służebnica Boża siostra Dulcissima, która zmarła w opinii świętości, prosiła na modlitwie: „Jezu , pozwól nam wszystkim zostać świętymi”.
W pierwszych dniach listopada miejsce spoczynku służebnicy Bożej jest wyjątkowo ubrane w kwiaty i pełne światła . Wiele osób przychodzi do siostry, by podziękować za jej orędownictwo i prosić o wstawiennictwo przed Bogiem.
A ona subtelnie przypomina: „Ty też, musisz dążyć do świętości. Gdyż to jest naszym obowiązkiem”.
s.Małgorzata Cur SMI
