mar 5, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Środa Popielcowa
Pierwsze czytanie Joel 2:12-18
Okres Wielkiego Postu jest często kojarzony z zewnętrznymi praktykami – postem, wstrzemięźliwością i uczynkami miłosierdzia. Chociaż te praktyki są ważne, dzisiejsze czytanie z Księgi proroka Joela przypomina nam, że prawdziwą istotą Wielkiego Postu nie są jedynie zewnętrzne obrzędy, ale wewnętrzna przemiana – prawdziwa przemiana serca. Przez proroka Bóg wzywa swój lud: „Powróćcie do mnie z całego serca, z postem, płaczem i żałobą. Rozdzierajcie serca wasze, a nie szaty wasze”. Słowa te podkreślają, że Bóg pragnie czegoś więcej niż rytuałów; On szuka szczerego powrotu serca. W czasach biblijnych rozdzieranie szat było znakiem pokuty, ale Bóg mówi nam, że zewnętrzne wyrażenia są bez znaczenia, jeśli nie towarzyszy im wewnętrzna odnowa. W prawdziwej pokucie nie chodzi o pozory, ale o pozwolenie Bogu, by przemienił nas od wewnątrz. Joel zapewnia nas również o Bożym miłosierdziu: „Albowiem On jest łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu i pełen wytrwałej miłości”. W tej wielkopostnej podróży nie chodzi o strach, ale o ponowne odkrycie miłości Boga, który cierpliwie na nas czeka, który pragnie nas odnowić i odnowić. Przechodząc przez Wielki Post, nie zadowalajmy się powierzchownymi zmianami. Otwórzmy nasze serca na Boga, pozwalając Jego łasce prowadzić nas do prawdziwej odnowy, aby nasz post, modlitwy i dobre uczynki wypływały z serca, które jest prawdziwie zwrócone ku Niemu. Zastanówmy się: Czy nasze modlitwy, posty i uczynki miłosierdzia przybliżają nas do Niego, czy też są jedynie nawykami bez głębszego nawrócenia?
Don Giorgio
mar 3, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 8 tygodnia czasu zwykłego
Święty Kazimierz
Pierwsze czytanie z Mądrości Syracha 35:2-15
Fragment ten przypomina nam, że prawdziwe poświęcenie nie polega jedynie na zewnętrznych ofiarach, ale na szczerości naszych serc. Przestrzeganie prawa Bożego, okazywanie wdzięczności i dawanie jałmużny są najwyższymi formami kultu, ponieważ odzwierciedlają wewnętrzne usposobienie miłości i sprawiedliwości. Jednak nasza hojność nie powinna być niechętna czy mechaniczna; powinna jej towarzyszyć radość. Uśmiechnięta twarz, chętne serce i postawa życzliwości dodają naszym darom niezmierzonej wartości. Bóg kocha radosnego dawcę, nie tylko w materialnej hojności, ale także w sposobie, w jaki traktujemy innych – z ciepłem, szczerością i uczciwością. Prawdziwa dobroczynność przejawia się nie tylko w akcie dawania, ale także w sposobie, w jaki dajemy, zapewniając, że nasza hojność nie jest skażona własnym interesem lub obowiązkiem, ale zakorzeniona w prawdziwym pragnieniu podniesienia innych na duchu. Zastanówmy się: Czy daję innym – poprzez mój czas, zasoby lub życzliwość – z radosnym i szczerym sercem, czy też czasami daję z obowiązku lub oczekiwania, a nie z prawdziwej miłości?
Don Giorgio
mar 2, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 8 tygodnia czasu zwykłego
Pierwsze czytanie z Mądrości Syracha 17:20-28
Fragment ten przypomina nam o bezgranicznym miłosierdziu Boga, który nigdy nie przestaje zapraszać swoich dzieci z powrotem do siebie. Bez względu na to, jak daleko ktoś zbłądził, ile błędów popełnił lub jak głęboko upadł, zawsze istnieje możliwość skruchy – droga do domu. Boże przebaczenie nie jest ograniczone ludzką słabością czy porażką; On raczej nieustannie wzywa, czekając z otwartymi ramionami na tych, którzy zawracają ze szczerością serca. Fragment ten zachęca do nadziei, a nie rozpaczy; mówi o Bogu, który nie potępia, ale pragnie przywrócenia i odnowy. Prawdziwa skrucha to nie tylko żal, ale także ufność w Boże miłosierdzie, gotowość do zmiany i odwaga, by zacząć od nowa. W świecie, który często wydaje się bezlitosny, to czytanie oferuje głębokie zapewnienie: z Bogiem nigdy nie jest za późno na powrót. Zastanówmy się: Czy jestem naprawdę otwarty na Boże miłosierdzie, pozwalając mu przemieniać moje serce, czy też pozwalam, by poczucie winy, strach lub duma powstrzymywały mnie przed powrotem do Niego?
Don Giorgio
mar 1, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela zwykła
Pierwsze czytanie Kaznodziei 27:5-8
Pierwsze czytanie podkreśla kluczową rolę uważności w mowie, podkreślając, że to, jak mówimy, ujawnia głębię naszego charakteru. Wyobrażenie sita, które oddziela plewy od ziarna, lub pieca, który sprawdza wytrzymałość ceramiki, służy jako metafora tego, jak mowa działa jako proces rafinacji, odsłaniając to, co naprawdę kryje się w sercu człowieka. Słowa nie są zwykłymi dźwiękami, ale odzwierciedleniem wewnętrznej prawdy i tak jak owoce drzewa ujawniają troskę, jaką otrzymało, tak samo nasze słowa ujawniają jakość naszych myśli i wartości. Fragment ten ostrzega przed nieostrożną lub lekkomyślną mową, zachęcając nas do uważania na to, co mówimy, ponieważ słowa mają moc budowania lub niszczenia. W świecie, w którym mowa jest często używana bezmyślnie – czy to w rozmowach osobistych, dyskursie publicznym, czy w sferze cyfrowej – to czytanie wzywa do rozeznania, przypominając nam, że uczciwość naszych słów jest miarą naszego wewnętrznego kompasu moralnego. Prawdziwa mądrość polega nie tylko na wiedzy, kiedy mówić, ale także na zapewnieniu, że nasze słowa są kierowane wiarą, nadzieją i miłością. Tak więc Słowo Boże wzywa nas do kultywowania nawyku refleksyjnej mowy, w której szczerość i cnota prześwitują we wszystkim, co mówimy. Zastanówmy się: Czy moje słowa konsekwentnie odzwierciedlają moją wiarę, nadzieję i miłość, które staram się w sobie pielęgnować, czy też czasami ujawniają słabości, które muszę udoskonalić?
Don Giorgio
