sie 21, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Pius X, papież
Czwartek 20. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – Sędziowie 11, 29-39
Tragiczna historia przysięgi Jeftego przypomina nam o niebezpieczeństwie pochopnych obietnic i powadze ofiarowania Bogu tego, o co nie prosił. W swoim zapale Jefte złożył skrajną przysięgę, a jego brak rozeznania doprowadził do smutku i straty. Bóg nie oczekuje od nas lekkomyślnych ofiar, ale pokornego posłuszeństwa, miłosierdzia i miłości. Święty Pius X, którego święto obchodzimy dzisiaj, głęboko rozumiał tę prawdę: jego wielka reforma liturgii Kościoła i promowanie częstego przyjmowania Komunii Świętej nie wynikały z nakładania surowych obowiązków, ale z otwarcia wiernych na łaskę i miłość Boga w prostej, ufnej pobożności. Kontrast między Jefte a świętym Piusem X jest uderzający: jeden złożył ślubrodawstwo zrodzone ze strachu i dumy, drugi kierował się sercem przemienionym przez Chrystusa. Lekcja dla nas jest jasna: nasze relacje z Bogiem nie mogą być kierowane impulsywnymi wymaganiami wobec siebie, ale uważnym słuchaniem, zaufaniem i dostosowaniem się do Jego woli. Zastanówmy się: czy zbliżam się do Boga z obietnicami i żądaniami ukształtowanymi przez moje własne impulsy, czy też pokornie szukam Jego woli z sercem gotowym do posłuszeństwa w miłości, tak jak św. Pius X?
Don Giorgio
sie 20, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Bernard, opat, doktor Kościoła
Środa 20. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie Sędziowie 9, 6-15
W dzisiejszym czytaniu z Księgi Sędziów 9, 6-15 przypomniano nam, że prawdziwa wielkość nie polega tylko na wypełnianiu tego, czego się od nas oczekuje, ale na wykraczaniu poza to – oferowaniu więcej niż wymaga obowiązek. Drzewa w przypowieści szukały króla, ale te owocne odmówiły, wiedząc, że ich rolą jest już odżywianie innych poprzez to, co rodzą. To pokazuje nam, że każdy człowiek ma dary powierzone mu przez Boga i że wierne ich oferowanie jest dobre, ale świętość jaśnieje najjaśniej, gdy dajemy ponad miarę, gdy miłość popycha nas poza zwykły obowiązek ku hojności. Chwała życia chrześcijańskiego nie polega na robieniu minimum, ale na naśladowaniu Chrystusa, który oddał się całkowicie, aż do krzyża. Takie oddanie siebie przemienia zwykły obowiązek w niezwykłą łaskę i ukazuje, że serce ukształtowane przez Ducha Bożego zawsze dąży do miłości „aż do końca” (J 13, 1). Zastanówmy się: czy zadowalam się dawaniem tylko tego, czego się ode mnie wymaga, czy też jestem gotów wyjść poza obowiązek i ofiarować siebie hojnie w miłości, tak jak uczynił to Chrystus?
Don Giorgio
sie 18, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Wtorek 20. tygodnia okresu zwykłego
Święty Jan Eudes, kapłan
Pierwsze czytanie Sędziowie 6, 11-24
W dzisiejszym czytaniu szczere pytanie Gedeona – „Dlaczego to wszystko nas spotkało?” – odzwierciedla wołanie każdego serca w obliczu cierpienia, niesprawiedliwości lub zamieszania. Jednak anioł Pański nie odpowiada wyjaśnieniami, lecz misją: „Idź i ocal Izraela, czyż nie posyłam cię?”. Bóg często odpowiada na nasze wołania, wzywając nas, abyśmy stali się częścią Jego odpowiedzi. Zamiast pozostawać sparaliżowani rozpaczą lub narzekaniem, jesteśmy zaproszeni do wzięcia odpowiedzialności, do działania z odwagą i do niesienia nadziei tam, gdzie panuje ciemność. Przypomina nam to, że Bóg nie jest nieobecny w próbach, ale staje się widoczny poprzez naszą gotowość do współpracy z Jego planem. Nawet gdy czujemy się słabi, On zapewnia nas, że Jego siła będzie działać przez nas. Każda trudna sytuacja jest zatem nie tylko ciężarem, ale także okazją do przemiany w narzędzie Bożego pokoju i odnowy. Zastanówmy się: czy w obliczu trudności zatrzymuję się na pytaniu „Dlaczego ja, Panie?”, czy też otwieram swoje serce, aby usłyszeć Jego wezwanie do udziału w rozwiązaniu, ufając, że On będzie działał poprzez moją słabość?
Don Giorgio
sie 17, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 20. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie Sędziowie 2, 11-19
Czytanie z Księgi Sędziów przypomina nam o słabości ludzkiego postępowania: skłonności do zwracania się do Boga tylko w trudnych chwilach, a następnie zapominania o Nim, gdy powraca pokój i dobrobyt. Taka relacja jest płytka i egocentryczna, sprowadzająca Boga do roli rozwiązującego problemy, a nie centrum naszego życia. Prawdziwa wiara nie jest jednak sezonowa ani zależna od okoliczności; jest przymierzem miłości, które trwa w radości i smutku, w dostatku i w potrzebie. Bóg pragnie wiernego serca, które towarzyszy Mu każdego dnia, a nie tylko wtedy, gdy napotykamy trudności. Ta historia skłania nas do zastanowienia się, czy nasze oddanie wynika z prawdziwej miłości, czy tylko z konieczności. Żyć wiernie to uznawać stałą obecność Boga i pielęgnować wdzięczność i zaufanie, nawet gdy wszystko wydaje się być w porządku, aby nasze serca pozostawały zakotwiczone w Nim przez cały czas. Zastanówmy się: czy szukam Boga tylko w chwilach potrzeby, czy pozostaję Mu wierny każdego dnia, nawet gdy życie wydaje się wygodne i bezpieczne?
Don Giorgio
sie 16, 2025 | CHLEB POWSZEDNI
- niedziela zwykła
Czytania: Jeremiasz 38:4-6, 8-10; List do Hebrajczyków 12:1-4
Doświadczenie Jeremiasza przypomina nam, że podążanie za Słowem Bożym nie jest bezkosztowe. Został on wrzucony do cysterny, ponieważ głosił prawdę, a sam Chrystus poniósł śmierć na krzyżu dla naszego zbawienia. Podobnie List do Hebrajczyków zachęca nas do wytrwania w walce z grzechem, nawet jeśli wymaga to poświęcenia lub cierpienia. Być wiernym Słowu oznacza zaakceptować fakt, że prawda nie zawsze będzie mile widziana, a droga uczniostwa wymaga odwagi, wytrwałości i zaufania do siły Boga, a nie do własnej. Jednak cierpienie z powodu wierności staje się odkupieńcze: zbliża nas bardziej do Chrystusa, który znosił wrogość dla naszego dobra, i świadczy o tym, że grzech nie ma ostatniego słowa. Prawdziwe uczniostwo nie mierzy się zatem wygodą, ale wytrwałością w próbach, pozwalając, aby nasze zmagania upodabniały się do zbawczej męki Chrystusa. Zastanówmy się: jak bardzo jestem gotowy znosić cierpienie, odrzucenie lub dyskomfort, aby pozostać wiernym Słowu Bożemu, ufając, że nawet w próbach Jego prawda i miłość zatriumfują?
Don Giorgio
