Wtorek, 14 października

Wtorek, 14 października

Święty Kalikst, papież, męczennik

Wtorek 28. tygodnia okresu zwykłego

List do Rzymian 1, 16-25

Słowa św. Pawła skierowane do Rzymian przypominają nam, że najgłębszą formą ślepoty nie jest nieznajomość Boga, ale odmowa uznania Jego działania we wszystkim. Kiedy ludzie znają Boga, ale nie oddają Mu czci ani nie dziękują Mu, ich serca ciemnieją – nie dlatego, że Bóg się ukrywa, ale dlatego, że oni sami zamykają się na Jego światło. Każda chwila życia, każdy oddech, każde piękno stworzenia jest zaproszeniem do wdzięczności, znakiem wskazującym nam drogę powrotną do Stwórcy. Ale kiedy stawiamy siebie w centrum, rozum ulega zniekształceniu, a życie traci sens. Prawdziwa mądrość zaczyna się od czci i wdzięczności, uznania, że wszystko, co mamy i czym jesteśmy, pochodzi z miłości Boga. Wdzięczność porządkuje nasz umysł i przywraca jasność duszy; przekształca codzienne życie w uwielbienie. Życie bez uznania Boga to życie w cieniu, ale dostrzeganie Jego obecności we wszystkim to życie w radości i prawdzie. Zastanówmy się: czy świadomie czczę Boga i dziękuję Mu za Jego obecność w moim codziennym życiu, czy też pozwoliłem, aby duma i samowystarczalność przyćmiły moją świadomość Jego ręki we wszystkim?

Don Giorgio

Poniedziałek, 13 października

Poniedziałek, 13 października

Poniedziałek 28. tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie List do Rzymian 1,1-7
Wprowadzenie św. Pawła do Listu do Rzymian pięknie oddaje istotę chrześcijańskiego powołania: poprzez Jezusa Chrystusa otrzymaliśmy zarówno łaskę, jak i misję. Łaska jest źródłem naszej przemiany, darmowym darem Boga, który nas uświęca, a misja jest naturalnym owocem tej łaski, wzywającym nas do dzielenia się Ewangelią poprzez „posłuszeństwo wierze”. Każdy chrześcijanin, nie tylko apostołowie czy misjonarze, uczestniczy w tym boskim posłaniu. Nasze życie ma na celu oddanie czci imieniu Jezusa poprzez ucieleśnianie Jego miłości i prawdy w codziennych działaniach, słowach i wyborach. Prawdziwa misja nie zaczyna się w odległych krajach, ale w cichej wierności zwykłego życia, kiedy nasze posłuszeństwo, pokora i świadectwo przyciągają innych do Boga. Ewangelia, która została nam powierzona, nie jest prywatną własnością; jest to żywe przesłanie, które ma dotrzeć do „wszystkich narodów”, promieniując radością przynależności do Chrystusa. Zastanówmy się: czy żyję swoją wiarą jako osobistą wygodą, czy jako misją powierzoną mi przez Chrystusa, aby głosić Jego imię poprzez moje słowa i czyny?

Don Giorgio

Niedziela, 12 października

Niedziela, 12 października

  1. niedziela zwykła
    Czytania: 2 Krl 5, 14–17; 2 Tm 2, 8–13;
    Uzdrowienie Naamana i wytrwałość Pawła pokazują, że niezwykła łaska często płynie z zwykłego posłuszeństwa. Naaman znalazł uzdrowienie nie dzięki wielkim gestom, ale dzięki pokorze, z jaką umył się w Jordanie, zgodnie z poleceniem Boga.
    Paweł, skuty kajdanami, odkrył wolność i siłę, które płyną z wytrwałości we wszystkim dla Chrystusa. Życie obu tych osób przypomina nam, że moc Boża nie jest zarezerwowana dla dramatycznych wydarzeń, ale przemienia codzienną wierność w chwile boskiego spotkania. Kiedy działamy z ufnością w małych, prostych wskazówkach Boga, słuchając, przebaczając, wytrwali, służąc, otwieramy nasze życie na tę samą łaskę, która uzdrawia i uświęca. Wytrwałość, jak pisze Paweł, jest drogą do panowania z Chrystusem: nie ucieczką od cierpienia, ale przyjęciem go jako udziału w Jego miłości. Zwykła wiara, gdy jest przeżywana z niezwykłą ufnością, staje się ziarnem wieczności. Zastanówmy się: czy dostrzegam i przyjmuję łaskę ukrytą w moich zwykłych aktach wiary i wytrwałości, ufając, że poprzez nie Chrystus kształtuje mnie dla swojej chwały?

Don Giorgio

Sobota, 11 października

Sobota, 11 października

Sobota ku czci Najświętszej Maryi Panny
Sobota 27. tygodnia okresu zwykłego
Święty Jan XXIII, papież
Czytanie: Joel 4, 12-21
Prorok Joel głosi: „Zastosujcie sierp, bo żniwo jest dojrzałe”, przypominając nam, że czas łaski jest teraz. Często szukamy w przyszłości znaków łaski Bożej, ale Joel zachęca nas, abyśmy uznali, że ta właśnie chwila, niedoskonała i ulotna, jest już wypełniona boską szansą. Żniwa symbolizują zarówno sąd, jak i miłosierdzie, zwieńczenie cierpliwego dzieła Boga w naszych sercach. Dzięki Chrystusowi ten „czas żniw” staje się erą zbawienia, w której łaska wylewa się obficie na wszystkich, którzy zwracają się do Niego. Upamiętniając Najświętszą Maryję Pannę i św. Jana XXIII, przypominamy sobie, że odpowiedzią na łaskę nie jest strach, ale otwartość i gotowość do współpracy z wolą Bożą. Fiat Maryi i zaufanie Jana XXIII do Bożej opatrzności uczą nas, jak owocnie przeżyć ten święty czas, pozwalając Duchowi Świętemu przemienić każdą porę życia w żniwa pokoju, miłosierdzia i odnowy. Zastanówmy się: czy jestem świadomy, że ta chwila jest czasem łaski i czy pozwalam Bogu, aby przyniósł żniwa wiary i miłości w moim dzisiejszym życiu?

Don Giorgio

Piątek, 10 października

Piątek, 10 października

Piątek 27. tygodnia okresu zwykłego
Czytanie: Joel 1:13-15; 2:1-2
Prorok Joel mówi o „dniu Pańskim” jako o chwili głębokiego rozrachunku, czasie, który wydaje się mroczny nie dlatego, że Bóg pragnie zniszczenia, ale dlatego, że ludzkość zniekształciła Jego obraz. Kiedy ludzie wyobrażają sobie Boga jedynie jako sędziego, którego należy się bać, lub odległą istotę, którą można zignorować, Jego przyjście jawi się jako ciemność, a nie światło. Jednak ta ciemność ujawnia nasze niezrozumienie: pokazuje, jak daleko nasze serca oddaliły się od prawdy o tym, kim jest Bóg. Dzień Pański ma na celu przebudzenie, a nie unicestwienie; wzywa nas do ponownego odkrycia Boga miłosierdzia, sprawiedliwości i miłości. Kiedy zmienia się nasze postrzeganie Boga, kiedy widzimy Go jako Ojca, który tęskni za naszym powrotem, ten sam dzień, który kiedyś wydawał się przerażający, staje się dniem łaski i odnowy. Prawdziwe nawrócenie zaczyna się, gdy pozwalamy Bogu naprawić nie tylko nasze grzechy, ale także nasz obraz o Nim. Zastanówmy się: czy postrzegam Boga przez pryzmat strachu i osądu, czy też przez światło prawdy i miłosierdzia, które przynosi odnowę i nadzieję?

Don Giorgio