wrz 24, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Poniedziałek 25 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – Ezdrasza 1:1-6
„Wtedy naczelnicy rodów Judy i Beniamina, kapłani i lewici, a właściwie wszyscy, których Bóg pobudził do działania, przygotowali się, aby wyruszyć i odbudować świątynię Pańską w Jerozolimie”. To jest sposób, w jaki Pan interweniuje w naszym życiu. Zniszczenia naszej przeszłości, zniszczenia naszej przeszłości, Bóg sam podejmuje inicjatywę, aby je naprawić. Następnie daje natchnienie, aby stanąć na wysokości zadania i odbudować Świątynię Pana. Jesteśmy świątynią Chrystusa. Kiedy popełniamy grzechy, niszczymy tę świątynię. Kiedy oddalamy się od Boga, niszczymy świątynię Boga. Ale Bóg zawsze stara się sprowadzić nas z powrotem. Pan przygotowuje wszelką niezbędną pomoc, aby odbudować świątynię. My, natchnieni Jego duchem, musimy odpowiedzieć na to wezwanie. Jakiekolwiek są szkody, Pan znajdzie sposób, aby je naprawić. Zastanówmy się: czy jestem gotowy odbudować świątynię Boga zniszczoną przez nasze grzechy?
wrz 23, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
25. niedziela okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – Izajasz 55:6-9
„Myśli moje nie są myślami waszymi, drogi moje nie są drogami waszymi”. To musi być zasada naszych myśli. Nasze myśli nie mogą być myślami Pana. Kiedy jesteśmy przekonani, kiedy jesteśmy nieugięci, kiedy czujemy się wyłączni, kiedy mówimy jako jedyni nosiciele prawdy, musimy pamiętać o tym Słowie Bożym. Ta myśl, którą uważam za prawdę, może nie być myślą Boga. Ta droga, którą uważam za jedyną, może nie być drogą Pana. Ta myśl, to Słowo Boże musi uczynić nas pokornymi i otwartymi na światło Ewangelii. Ponieważ drogi Pana są ponad naszymi drogami, a myśli Pana są ponad naszymi myślami. Musimy więc szukać Pana, porzucając nasze samolubne drogi i porzucając nasze egoistyczne myśli. Zastanówmy się: Czy jestem stale świadomy faktu, że droga Pana może być ponad moimi drogami?
wrz 22, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Pius z Pietrelciny (Ojciec Pio), kapłan
Pierwsze czytanie – List do Galatów 2:19-20
„Życie, które teraz prowadzę w tym ciele, prowadzę w wierze: w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i ofiarował samego siebie za mnie”. Życie w wierze jest czymś bardzo fundamentalnym. Wiara w Syna Bożego, który nas umiłował i który poświęcił się dla naszego dobra. Ta wiara jest podstawą naszego oddania Jezusowi. Ta wiara jest podstawą naszej relacji z Jezusem. Wiara w drugą osobę Trójcy Świętej, która nas umiłowała i poświęciła się dla nas. Kiedy czujesz miłość Boga i rozumiesz wartość Jego Ofiary, możesz być gotowy na ukrzyżowanie z Chrystusem. Wiara w miłość Boga i w ofiarę Chrystusa przygotowuje nas do życia z Bogiem. W takim życiu będziemy żyć życiem Chrystusa, który żyje w nas. Zastanówmy się: Czy pozwalam, by życie Chrystusa, który żyje we mnie, prowadziło moją drogę?
wrz 22, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Piątek 24 tygodnia okresu zwykłego
Pierwsze czytanie – 1 Tymoteusza 6:2-12
„Musisz dążyć do tego, by być świętym i religijnym, pełnym wiary i miłości, cierpliwym i łagodnym”. Być świętym i religijnym oznacza być wypełnionym wiarą i miłością, cierpliwym i łagodnym. Nasze życie nie może być wypełnione kłótniami czy pytaniami. Ale z Jezusem Chrystusem. Te pierwsze wynikają z zazdrości, sporów, nadużyć i wzajemnej nieufności. W ten sposób wpadamy w pułapkę wszelkiego rodzaju głupich i niebezpiecznych ambicji, które ostatecznie pogrążają nas w ruinie i zniszczeniu. Natomiast gdy nasze życie jest przepełnione wiarą i miłością, cierpliwością i łagodnością, będziemy gotowi walczyć w dobrej wierze i zdobyć dla siebie życie wieczne. Wiara rodzi cierpliwość, a miłość łagodność. Zastanówmy się: czy staram się być święty i religijny, wypełniony wiarą i miłością, cierpliwy i łagodny?
wrz 20, 2023 | CHLEB POWSZEDNI
Święty Mateusz, Apostoł, Ewangelista – Święto
Pierwsze czytanie – List do Efezjan 4:1-7,11-13
„W ten sposób wszyscy mamy dojść do jedności w wierze i w poznaniu Syna Bożego, aż staniemy się ludźmi doskonałymi, w pełni dojrzałymi pełnią samego Chrystusa”. To jest droga, którą musimy podążać w naszym życiu. Naszym celem w życiu jest stanie się doskonałym człowiekiem, w pełni dojrzałym pełnią samego Chrystusa. Cel ten jest osiągany poprzez współpracę z wyjątkową łaską daną każdemu z nas przez Chrystusa. Współpraca z łaską polega na budowaniu ciała Chrystusa. Budowanie to polega na prowadzeniu życia godnego naszego powołania. Paweł wyjaśnia: „Znoście jedni drugich miłosiernie, w zupełnej bezinteresowności, łagodności i cierpliwości. Czyńcie wszystko, co w waszej mocy, aby zachować jedność Ducha przez pokój, który was łączy”. Tylko w całkowitej bezinteresowności, łagodności i cierpliwości możemy współpracować z daną nam łaską. Ale tylko z nimi możemy budować jedno Ciało Chrystusa. Zastanówmy się: Czy współpracuję z daną mi łaską?
