Sobota, 16 grudnia

Sobota, 16 grudnia

Sobota 2. tygodnia Adwentu
Pierwsze czytanie – Księga Kaznodziei 48:1-4,9-12
„Szczęśliwi będą ci, którzy Cię ujrzą, i ci, którzy zasnęli w miłości”. To jest bardzo piękne. Szczęśliwi są ci, którzy spotykają Pana w swoim życiu. To zmienia wszystko w naszym życiu. Znaczenie życia, sens życia, wszystko się zmienia, gdy spotkasz Pana w swoim życiu. Ponieważ poznasz powód swoich narodzin i swojego istnienia. To da ci energię do bycia tym, po co się urodziłeś i do bycia tym, kim masz być. Jednocześnie szczęśliwi są ci, którzy zasnęli w miłości. Zasypianie w miłości! Piękne zrozumienie, że miłość jest najpiękniejszą rzeczą w życiu. Kiedy potrafisz kochać w najczystszy sposób, możesz zasnąć w miłości, ponieważ nie masz się czego obawiać. Możesz kochać bez strachu. Dzieje się tak również dlatego, że spotkałeś Pana w swoim życiu. Zastanówmy się: Czy rozumiem swoje życie tak, jak spotkałem Pana w swoim życiu?

Piątek 15 grudnia

Piątek 15 grudnia

Piątek 2. tygodnia Adwentu
Pierwsze czytanie – Izajasza 48:17-19
„Ja, Pan, twój Bóg, uczę cię, co jest dla ciebie dobre, prowadzę cię drogą, którą masz iść. Gdybyś tylko zważał na moje przykazania, twoje szczęście byłoby jak rzeka, a twoja prawość jak fale morskie”. Obecność Pana jest jak nauczyciel. Pan chce nas nauczyć drogi, którą musimy iść. A życie staje się wynikiem naszej relacji z przykazaniami. Gdybyśmy przestrzegali przykazań, szczęście byłoby jak rzeka. Nasze szczęście nie będzie miało końca. Ważne jest, aby zrozumieć i zachować związek między obecnością Pana a tym, co mówi przykazanie Pana. Zastanówmy się: Czy rozpoznaję związek między obecnością Pana a przykazaniami?

Czwartek, 14 grudnia

Czwartek, 14 grudnia

Święty Jan od Krzyża, kapłan, doktor Kościoła
Czwartek 2. tygodnia Adwentu
Pierwsze czytanie – Iz 41, 13-20
„Ja, Pan, twój Bóg, trzymam cię za prawą rękę; mówię ci: Nie bój się, Ja ci pomogę”. Takie jest znaczenie obecności Pana w naszym życiu. Pan nie jest daleko. Jest u naszego boku. Trzyma nas za rękę. Nie powinniśmy się niczego obawiać. Pan towarzyszy nam w każdej sytuacji. On jest odkupicielem. Jest dawcą dla potrzebujących. On nas nie opuści. On przemienia dla nas wszystko, nawet rzeki na jałowych wzgórzach. Zastanówmy się: Czy rozpoznaję obecność mojego Odkupiciela w moim życiu?

Środa, 13 grudnia

Środa, 13 grudnia

Święta Łucja, dziewica, męczennica
Środa drugiego tygodnia Adwentu
„Podnieś oczy i patrz”. To jest przesłanie, które zawsze nam umyka. Nie podnosimy oczu i nie patrzymy. Kiedy mamy trudności, nie podnosimy oczu, aby spojrzeć. To bardzo ważne, aby to zrobić. Ponieważ kiedy jesteśmy pośród naszych kłopotów, On przychodzi, aby nas uratować. On stworzył granice ziemi. Nie męczy się ani nie nuży, Jego zrozumienie jest nie do ogarnięcia. Daje siłę zmęczonym, wzmacnia bezsilnych. Młodzieńcy mogą być zmęczeni i znużeni, młodzieńcy mogą się potknąć, ale ci, którzy pokładają nadzieję w Panu, odnawiają swoje siły, rozwijają skrzydła jak orły. W tym Bogu pokładamy nadzieję. Zastanówmy się: Czy pokładam nadzieję w Bogu, którego zrozumienie jest nie do ogarnięcia?

Wtorek, 12 grudnia

Wtorek, 12 grudnia

Wtorek 2. tygodnia Adwentu
Matki Bożej z Guadalupe
Pierwsze czytanie – Izajasz 40:1-11
Aby przygotować się na przyjście Pana, prorok przedstawia trzy zmiany. Pierwszą z nich jest wyprostowanie drogi Pana. Drugą jest wypełnienie dolin, a trzecią obniżenie każdego wzgórza. Musimy prostować nasze ścieżki, będąc uczciwymi i szczerymi. A także będąc przejrzystymi. Następnie musimy wypełnić nasze doliny niższości łaską i miłością. Nie jesteśmy przygnębieni ograniczeniami, ale jesteśmy bogaci łaskami, które otrzymujemy w naszym życiu. I wreszcie, musimy być pokorni, zrzucając wszystkie góry pychy w naszym życiu. Te zmiany są fundamentalne i konieczne. Zastanówmy się: Czy prostuję swoje drogi, aby przygotować drogę Panu w pokorze i miłości?